Ein viðkomandi spurningur  men ?

 Eg tori við stórari vissu at siga, at vanlig fólk eru rættuliga líkaglað um, hvussu lutfallið er millum tað, tey gjalda í kommunuskatti og landsskatti ella øvuðgt. Tað sum telur er samlaða skatta- rokningini, sigur Poul Michelsen, løgtingsmaður

Poul Michelsen, Løgtingsmaður fyri Fólkaflokkin

Fyrispurningurin hjá Jørgen Niclasen til Bárð Nielsen er tó viðkomandi. Tað at skatta­upp­gerðin vísir, hvussu nógv verður goldið í lands­skatti, og hvussu nógv í komm­unuskatti er í fínasta lagi.
Men fyrispurningurin hevði eitt týðuligt yvirorðnað sikti  nevnliga at gera eina roynd at lovprísa landsins fíggjar- og skattapolitik upp á bekostning av teimum føroysku kommununum.
Landið hevði lækkað skatt­in, meðan kommununar hækk­aðu skattin í fleng!!
Fólkaflokkurin stendur í front, tá tað snýr seg um at leggja uppgávur út til komm­ununar. Fólka­flokk­ur­in vil skapa álit millum løg­ting og kommunur í hesi sera týdningarmiklu gongd  í teirri sannføring, at tá kommununar yvirtaka máls­økir, sum natúrliga hoyra nær­­samfelagnum, verður tæn­­astan munandi betri. Hetta hava vit longu fingið prógv fyri.
Tí er tað sera óheppi, at fólkaflokksmenn - umvegis fyrispurningin  renna sam­an við javnaðarmonnum í eini misálitisherferð á ætlanina um at leggja uppgávur út til kommununar at røkja. Hetta gagnar ikki okkum, men er »søti« musikkurin í oyrunum á javnarpolitikkarum, sum goyma sterkar kreftir ímóti kommunalari menning  og hetta hoyrdu vit av tingsins røðarapalli henda dagin.
Ætlanin við at flyta upp­gávunar út til kommununar eru m. a. at fáa virksemi spreitt kring landið, fáa tætt­ari samband við borgaran og geva kommununum nýtt og fjølbroytari innihald og ikki minnst at flyta land­­sins pen­ingarensl frá landskassanum til komm­unukassarnar.
Men bæði Óli Breckmann og Jørgen Niclasen eiga at vita, at kommununar í sam­ráðingunum um yvirtøku hava góðtikið, at tær  tá tær yvirtaka málsøkir  bert fáa pening fluttan yvirum svarandi til tað tænastustøðið, landið hevur yvirtøkudagin. Øll menningin og hækkaðan av tænastustøðinum skulu kommununar bera einsa­mallar.
Eg eri sannførdur um, at nýggja uppgávubýtið mill­um land og kommunu, er eitt vinnaraprojekt fyri all­ar partar  fyri land, komm­unu og ikki minst fyri borg­ar­an. Tí haldi eg, at fyri­spurningurin um broytingar í skattauppgerðini  sæð í mun til hvussu orðaskiftið fall út  á ongan hátt gagnaði politikki Fólkafloksins í hes­um máli.
Tað er ongin botnur í pá­­stand­inum um, at kommunur og kommunupolitikkarar ikki eru minst líka dugnaligir og ábyrgdarfullir at umsita skattin hjá hvørjum einstak­um borgara, og tingmenn eru tað!
Hesa somu fatanina hava fólk flest.