90 ár síðani tað láturliga ØLSTOVU-kvettið

Virgar T. Dalsgaard
----

Tann 8. november fyri akku­­rát 90 árum síðani storm­aðu Adolf Hitler og fleiri av teimum fremstu national­social­ist­un­um ein national­ist­iskan høgra-politiskan fund í BÜRGERBRÄUKELLER í München og proklameraðu, at teir vildu taka ræðið bæði í Bayern og i sjálvum Berlin. Bürgerbräukeller var eitt risastórt vertshús, har næstan 2000 fólk kundu sita til borð s.
Um tað mundið var ein hatskur nationalistiskur re­vanchu­stemningur í megin­part­inum av Suðurtýsklandi, og tí roknaðu nazistarnir við, at teir spontant fóru at fáa fundarfólkið við sær í ein­ari kvettroynd móti tí demo­kratisku Weimar-repu­blikkini.
Saman við Hitleri vóru mill­um nógvar aðrar Her­mann Gøring, Rudolf Hess, Ernst Røhm, Julius Streicher, William Frick, og endiliga hetjan frá Verðinskrígnum, generalurin Ludendorff.
Uttanfyri ølstovuna stóð ein tøtt rúgva av al­vápnaðum SA-monnum, teim­um sonevndu BRÚN­SKJÚRT­UNUM, sum m.a. skutu við maskin­byrsum fyri at ræða fundarfjøldina. Hitl­er sjálvur reikaði runt inni í ølstovuni og peiggjaði við einum revolvara, sum hann skjeyt við beint upp í loft fyri at imponera og styggja gestirnar, meðan hann rópti, at Weimar-repu­blikkin var avtikin. Tað ovfarna fundarfólkið tók ikki Hitler heilt í álvara, fyrr enn Ludendorff við sín­um autoriteti fekk sissað Hitl­er somikið, at fólk for­stóðu, hvat hann ætlaði. Ludendorff og Gøring fingu vent stem­n­inginum til hatskar national­ist­isk­ar parol­ur móti Berlin. Dagin eftir fóru menn við Luden­dorffi á odda marcherandi móti Ráðhúsinum í Münch­en og kravdu, at bæði poli­ti og býráð vórðu avsett bein­­an­vegin. Men tá hevði Berl­in longu sent boð um, at tann tápuligi uppreist­urin skuldi knúsast eirinda­­leyst. Tessvegna sperr­­aði ein vælvápnað politi­fjøld uppá meira enn 100 mans nazist­unum vegin til Ráðhúsið, og tá ið Hitlers menn vildu bróta mann­garðin, fóru politist­arnir at skjóta við tí úrsliti, at 16 nazistar alt fyri eitt lógu eftirá, og fleiri m.a. sjálvur Gøring blivu illa særdir. Tá máttu nazistarnir yvirgeva seg og vórðu handtiknir.
Hitler sjálvur og fleiri aðrir vórðu settir í fongsul.
Aftaná flentu norður­týsk­arar nógv at ti illa fyri­reikaðu og láturligu kvett-royndini, men bara góð níggju ár seinni var hesin supernationalistiski og fják­uti figur­­urin blivin ríkis­kanslari í øllum Týsklandi. Tá hevði tann paranoida nationalistiska pestin breitt seg til meginpartin av Tí týska Ríkinum.