at vit vóru við til at mynda spælið. Jan Dam heldur, at Jens Kristian Hansen so avgjørt gjørdi vakrasta málið í dystinum, og hann var ikki ovfarin av, at málið kom, hóast føroyingar ongar aðrar møguleikar
dið í Gijón, varð sjónvarpað kring allan knøttin, og skoðsmálið var gott. Talan var um eitt tað vakrasta málið, sum var skotið í øllum undankappingardystunum, sum vóru leygardagin. Málskjútti var Jens
onkuntíð tosa eitt sindur við onkran av hesum ferðafólkum, og halda tey allar flestu, at hetta er vakrasta og reinasta stað á jørð, og fleiri ætla sær at vitja aftur. Um hesi ferðafólk vildu sæð ein steindeyðan
gera burturúyr básunum, fylgir ein atkvøðuseðil við hvørjum atgongumerki, har fólk kunnu atkvøða um vakrasta básin. Vakrasti básurin fær 3.000 krónur, nummar tvey fær 1.500 krónur og nummar trý fær 1.000 krónur
býin og jarðarferðina sjálva. Brotið um Oskar ìslending, kloakkprinsessuna og Jesus er eitt hitt vakrasta í skaldsøguni. Boðskapurin í brotinum er eisini heilt grundleggjandi. Hæddarpunkti viðvíkjandi lorti [...] fram, ið veruliga er ein styrki hjá Jóanesi. (p. 51) »Í veruleikanum var blæan eitt flagg, og tað vakrasta flaggið í øllum býnum.« (p. 73) »Súðið frá havinum var ikki longur bara súð, men slátturin frá einum
Eliesar Poulsen sigur, at skuldi hann valt tann vakrasta seyðin av øllum, hevði hann heilt avgjørt givið veðrinum hjá Josef Midjord 1. virðisløn. Men tað vakrasta lambið heldur hann var tað hjá Jens Chr. Hentze
ólátaðar hundar, og sorgblíð heiðaljóð eftir stravnan loknan dag. Ein vælspæld cello er nakað av tí vakrasta, og Eero Voitk spældi framúr vakurt. Sorgblíða temaið varð framborið við dreymakendum dámi, og teir
Vinnarin fær steyp. Kl 23:00 byrjar so dansurin við Heygadreingjunum. Tann vakrasta grýlan vinnur eina GJUGG í BORG ferð fyri tvey. Vakrasta grýlan verður funnin klokkan 02:00, siga tey í Vága Ríðingarfelag. Bussur
sjálvsagt rímuligt at gera vart við dagin og taka lógina upp til ummælis. Hesa lóg hava summi skýrt vakrasta blað í Danmarkar søgu og summi hava hildið hana verið til óbótaligan skaða, tá ið um føroyska s
sum til ber. Eg trúgvi, at øll sum hyggja í faldarar um frítíðarstøð vita, at hetta bara er tað vakrasta, ið verður víst fram, sigur Urd. ? Sjálv síggi eg tað ikki sum ein trupulleika, at myndir verða