varð goldið innan tríggjar mánaðir. Tað mesta varð goldið innan tríggjar mánaðir. Dora hevði bókhaldið ta fyrstu tíðina. Peningur kom altíð rættstundis, og arbeiðsmenninir fingu løn sína hvønn fríggjadag.

sólina og til mánan, og Eratosthenes roknaði støddina á jørðini. Hipparch gjørdi sær ein himmalglobus og ta fyrstu stjørnuskránna við knattstøðuni hjá eini 850 stjørnum. Hetta fekk tó eina vend, tá Ptolemeus [...] Vetrarbreytin, er tann einasta, men semja er tó ikki um hesa fatan. Í 1912 gjørdi Henrietta Leavitt eina ta størstu uppdaging í stjørnufrøðini í 20. øld. Hon granskaði serliga tær sonevndu variablu stjørnurnar

av kvinnunum, sum fylgdu Jesusi eftir, og sum triðja dagin eftir krossfestingina kemur grátandi til ta tómu grøvina. Her møtir honum einum manni, sum hon fyrst heldur vera urtagarðsmaðurin, men tá maðurin [...] eg, sum man ringastur vera, mær býður hann sess við sítt borð. So vil hann mær tænastu fáa at boða ta lívsælu troyst, og eftir tí einglarnir tráa at skoða: ein sál verður loyst. 3. O, sælasta stund - ei

ferðafólki sum ætlanin møguliga er, ja so verður vinnan stokkut tí okkara kæra lítla land tolir als ikki ta viðferð sum fylgir við. Uptøssaður runuhagi við vánaligum seyði er ikki nakað ferðafólk og føroyingar

Tey hava fyrireikað seg væl heima við hús, har tey eisini hava havt filmirnar at halda seg til og ta tøkni, sum hoyrir til hetta arbeiði. Flestu óroynd Súsanna vísir á, at røddirnar skulu passa til tær

og Hanus Loyvi mær at siga, at Janus Djurhuus hevði ta klassisku romersk-greksku mentanina sum barlast í sínum skaldskapi. Men Hanus Kamban hevur ta europeisku, humanistisku mentanina sum viðføri og sjónarring [...] (re-ligión: tað sum bindur saman). Meira ein háloving av umtanka og eftirtanka - ein roynd at brúka ta gávu, vit hava fingið: evnini at undrast, at seta spurningar, at hugsa seg um og ikki minst: dirvið [...] har tú ei grynti fyrr Ufo-Galskapur í Garnatálg Við elegantum, yvirberandi eygnabrá profanerar hann ta brutalu nationalismuna og tað grunna Jet-settið, til dømis í yrkingini ”Skuggastjórn” har garpar sum

dómum fyri Kringvarp Føroya, sum átti at verið ein mentanarstovnur. Men eg má siga, at eg øtist inn á ta ómentan, sum hesin stovnur í dag loyvir, og eg haldi, at hann í fleiri førum arbeiðir beint ímóti sínum

og minking og dálking av grunnvatni. Hetta sambært ST. Alt fyri at vit í Vesturheiminum kunnu pussa ta grønu gloriuna. Onkursvegna vilja vit fyri ein og hvønn prís trýsta elbilar ígjøgnum í Evropa og nú

miðdeplinum. Tíðligahjálp er sera umfevnandi, men merkir í stuttum, at møta barninum har tað er og geva tí ta hjálp og karmar, tað tørvar fyri at menna sínar íbornu gávur! Vit skula burtur úr kassahugsan til at

veit, akkurát komið upp á kók, men man vil ikki, at tað skal kóka meira, so koyrir mann tað bara á ta aftastu plátuna.” “So hatta sárbæri er næstan ein plikt hjá einum listafólki?” “Ja, annars er mann