røktarheiminum á Grønanesi, og her hevur hon tað gott. Hóast stutttíðar minnið av álvara er farið at bila, er hon framvegis so spísk, sum hon altíð hevur verið. Seinast, vit vitjaðu hana, spurdi hon, hvar
, sum russiski Anton Tjekhov (1860-1904) skrivaði árið fyri hann doyði, bara 44 ára gamal, fer at bila hjá Lillian. Edith Wilson (Kathy Bates) er dagligur stuðul í sjónleikarhúsinum, og skal síggja til
Tey, sum kenna Thordis Skaalum - og tey eru mong – vita eisini, at heilsan hjá henni er farin at bila, og nú Sørvágs Country & Bluesfestivalur aftur var í Sørvági, noyddist hon at sita við vindeygað og [...] álvarsom henda dagin, vit hitta hana í Sørvági. Hon sigur, at tað eru eini tvey ár síðan, at tað fór at bila við heilsuni, og seinni hevur hon fingið staðfest álvarsligu sjúkuna. - Eg veit ikki, um eg upplivi
og tveir viðfestisvognar. Afturgongdin í bilasøluni hæsað av Enn einaferð er talan um afturgong í bila-søluni. Men sambært hag-tølu-num hjá Akstovuni, so er aft-ur-gongdin í skrásetingini av nýggj-um akførum
enn, tí avgjørdini blíva við at hækka tey næstu árini. Áðrenn avgjaldshækkingarnar var sølan á Bilasøluni so nøkulunda helvt um helvt millum elbilar og brennievnisbilar, men tað er broytt, og sambært
enn, tí avgjørdini blíva við at hækka tey næstu árini. Áðrenn avgjaldshækkingarnar var sølan á Bilasøluni so nøkulunda helvt um helvt millum elbilar og brennievnisbilar, men tað er broytt, og sambært
Enn einaferð er talan um afturgongd í bilasøluni. Men sambært hagtølunum hjá Akstovuni, so er afturgongdin í skrásetingini av nýggjum akførum minkað nógv – so nógv, at nú er afturgongdin tveir teir
pápi vinmannin farin. Sigast skal, at Tummas Johan hevur eisini drigist við, at heilsan var farin at bila seinastu tíðina. Hóast tað var hann púra klárur allatíðina. Seinastu ferð eg heilsaði upp á hann var
seinni spurt meg, um tað ikki var ein øgiligur gangur av skótunum. Tað var tað kanska, men ikki mundi bila. Eina náttina fór kirkjuklokkan knappliga at kima. Kirkjutornið á Argjum stendur leyst frá kirkjuni
skúlin var eitt menniskja, so høvdu vit sagt, at hann var vorðin gamal og slitin. Eyguni vóru farin at bila. Hárið var gránað, og húðin var blivin rukkut og skrukkut. Evnini at renna skjótt og at dansa á tá