burtur og vættrarnar vóru horvnar, men omma hevði sagt, at vættrar vóru manngóð smáfólk, so hetta bar okkurt gott við sær, og eg trúði henni. Jógvan undir Garði var klokkari. At ringja jólini inn sluppu [...] at vera við til at ringja jólini inn. Tá ið tín túrur kom, varð roynt at gera tað so gott, sum til bar. Ú r torninum sást yvir á Varðahjallin hjá abba og hjallin hjá Fíu við Stein. - Vættrarnar, munnu tær

Christian Matras. ?Heima liggur lítlin og svevur....? Eg haldi, at løtan lýsti ta kensluna, sum Christian bar við sær alt lívið, at heimið - bygdin - er hjá tær altíð, og at heimið og heimurin allur eru neyvliga [...] eru so stillførar og ótilgjørdar, gerast monumentalar og standa meitlaðar í landslagsmyndini. Ein bar sín líggja út og setti á ein annan mann við hvørvistein eg sá, ein kona legði blik á grønan vøll ?

føroyska liðið var í longum løtum trýst aftur í og kring egnan brotsteig. Stóra sveisiska pressið bar mál við sær tíggju minuttir undan steðginum, og eitt korter eftir steðgin øktu sveisararnir til 2-0

framtíðar løgfrøðingum og øðrum embætisfólki og ráðgevum at fingið hesa søguna útlagda, so vit vistu, hvør bar seg fyrimyndarliga at, og hvør ikki, heldur enn bert at leita eftir “vissu fyri revsing”. Hetta er

sigurin fór at verða. Eftir steðgin spenti NSÍ álopsbogan við at spæla við trimum í verjuni, men tað bar einki til. Og tá Heðin Hansen eftir NSÍ kiks í uppspælinum á miðjum vølli streyk avstað og av brot

Heið­un­um, Kristina, slektað av Oyrar­eingjum, og kona mikla framtaksmannin Ólav bónda á Heygum, ið bar sama navnið, Kristina, vóru systk­ina­­børn. Annars kendi man bara so hissini javn­aldrar­nar í hesi

Serliga tá ið havt verður í huga, at útjavnandi málið varð skorað eftir brotsspark, sum tað ikki bar til at staðfesta í endurtøkunum í sjónvarpinum. Og viðmerkjararnir í Rás2 vildu vera við, at hann,

gjørdust væl, og vildu tí fegin arbeiða meira saman. Tí skapti eg dokumentar verkætlanina um SIC. Hvussu bar til, at tú kom aftur til Føroya? - Har vóru tvær orsøkir, at eg kom aftur. Eg kendi bara Urd, fyrstu

fíggjarligt og ken­sluligt, sigur ein rørd Marita hin­umegin hornið í Lond­on. Røddin er nú vorðin sár­bar. Tað er greitt, at hon hevur hugs­að nógv um hesar upp­liv­ing­arnar.­ Or­sakað av, at Mar­ita og Fiorella

seg so fyri ymsastaðni um stuðul, at reka Klippfisk fyri. Millum annað í Mentamálaráðnum, men har bar einki til. - Vit gjørdu so tað, at vit skrivaðu býráðnum eitt bræv, og tað vísti seg, at teir vóru