til familjuna og vildu vita, hvar og hvat vit gjørdu, og ikki minst hvussu vit høvdu tað. Tú vart nakað serligt, tað eru vit jú øll, men tú vart nú burturúr. Tá ið tú komst aftur úr Indiu, og fekk eitt gott [...] sær fugl at eta, og tey ongan átti, fór Andreas líka út í Svínoyarhavið at skjóta nakrar fuglar, uttan at Vilgerð vist av tí, um hon so orkaði at eta nakað av tí, veit eg ikki. Tú og Andreas fingu bert [...] ein drekkamunn, og ikki minst at síggja, hvussu gott tit høvdu tað saman við børnunum og abbabørnunum, tað var virkuliga fyrimyndarligt at síggja, hvussu væl tit øll komu út av tí saman, og síðan at síggja
boðini sera óvart, tí hon var so frísk og ferðug. Tá ein møtti henni, var tað altíð við einum smíli og einum góðum og upplyftandi orði. Tá ið Henry og hon vóru í bili, og tað ikki lá fyri at heilsast munnliga [...] hjá Teddy og Nancy standa tómir,tí tey bæði fyltu so nógv. Men Harrin er hin sami, og er mentur at føra verk sítt víðari. Góði Henry, børn, svigarbørn, barnabørn, og familja, Harrin styrki og troysti tykkum [...] líðingum Jesusar og krossfestingini, hvussu hon hevði ilt við at goyma tær eymu kenslur hon hevði í samband við offurdeyða Jesusar í okkara stað, og vit sóu hvussu fyrst eyguni vættust av tárum, og síðani hoyrdist
hjá tær, nú tá í sjúkan hjá tær kom á gátt, og dagurin slóknar, og tað gjørdist nátt. Ein er tó uggin, eg veit fyri vist, tú hevur ikki hjá fremmandum gist, nú tú ei longur ert okkum íhjá, klárt alt í [...] dag kom inn. Og eg tær segði, ”eg royki enn nú”, tár í eygnakrókinum tá hevði tú. Tað ið tú segði seg setti so fast, at eg umsíðir bleiv kvitt hesa last. Minnist tá eg kundi siga tær tað, og hvat tú svaraði [...] svaraði takksom og glað. Tú tókst av sonnum títt starv fyri fult, ei nakað bleiv fyri sjúklingum dult. Vísti tú okkum, tað var álvari í, altíð tann sama, so smílandi blíð. So djúpt inn í hjartað tann sorgin
bygdarhúsum og dansistøðum kring alt landið. Og so var tað sjálvandi Glyvra Bio, har flormelis varð stroytt á gólvið og fólk svingaðu til den lyse morgen. Jóhan var oddamaðurin, ið sang og spældi harmoniku [...] tey árini og hesi menniskju helst formaðu teg meiri enn tú varnaðist. Eitt nú var tað vist, at hóast vit høvdu tað stuttligt og hugnaðu okkum óført, so var ikki nortið við spiritus á vaktini, og Jóhan koyrdi [...] persónlig mál at arbeiða fram í móti við støðugari venjing og tú sansaði, at hetta var grundað á reinan alsk til tónleikin – og onki annað. Og her var onki við at loypa upp um, har girðingin var lægst.
Tey fingu tvey børn, Herman sum er føddur í 1964 og Tóru, sum er fødd 1968. Ommubørnini eru fýra í tali, og tey vóru eitt og alt hjá ommuni. Andrias og Jonny høvdu vónað at fáa nøkur friðarlig ár í sínum [...] tríggjar pápabeiggjar og ein beiggja umframt onnur í síni ætt. Pápi Jonny, Herman, doyði eisini í góðum árum, 49 ára gamal. Jonny eigur tríggjar beiggjar. Herman og Edvard búgva í Hósvík, og Hans Jacob býr í [...] farin so ung. Men hetta var satt. Hon hevði verið sjúk í eitt ár, og her var einki at gera. Tað vóru ótrúliga nógv, sum kendu Jonny, og hetta var serliga í samband við sjúklingahotellið Hotel Tórshavn í
tók til allar tær óteljandi skúlaferiurnar, vikuskiftini og høgtíðirnar, hann og hansara brøður hava verið í Mikladali og hava búð hjá Ragnu og Heina. Tá var tað eisini feria at kunna vera við til at gera [...] ættað úr Kunoy og Petur Martin uppi í Tungu í Mikladali. Heini varð borin í heim 25. juni 1936 og var elstur av seks systkjum. Hini eru: Hans Jacob (Akke), Jonhild, Jonhard, Jógvan Vilhelm og Bodil. 11. februar [...] eisini at koma vid ymiskum stuttligum, og sjálvur var hann eisini sera lættur at fáa at grína. Heini var ein sera væl lýddur maður, og tad ikki uttan orsøk. Hansara góða og fryntliga lyndi var sjónligt. At hann
1946 og giftist við John Gaard úr Fámjin. Tey búsettust í Vági og fingu 4 børn. Í næstan 45 ár vóru vit regluliga saman í bindiklubba og tey seinnu árini eisini nógvar góðar túrar runt í Føroyum og eisini [...] Malena við henni og var tað henni til stóra hjálp og troyst. Edda var sera familjukær og royndi so vítt sjúkan loyvdi tí at vera við til allar merkisdagar, bæði í familjuni hjá sær og hjá John. Hon møtti [...] ferðaðist niður til viðgerð, tey seinastu árini umleið aðruhvørja viku, og kom tí við sínum opna sinni og verumáta at kenna nógv fólk, og tí var tað mangan hugstoytt hjá henni, tá nógv av hesum fólkum, ið hon
hvussu hann viknað. Men eitt er vist, í dag hevur hann tað gott, burtur úr likaminum heima hjá Harranum, sum tað bleiv sagt bæði í kapellinum og til jarðarferðina, og eg veit at vit ein dag skulu síggjast [...] havi altíð følt meg væl at koma inn í heimið hjá Annu og Karl í Kaldbak, altíð verið væl móttikin og altíð hava tey verið klár at bjóða okkurt gott, og somuleiðis er tað eisini nú tú Anna situr einsamøll [...] við hesum fáu orðum at takka fyri tað, sum tit hava verið, og tú Anna ert fyri meg, Karl, Tordis og Mariannu. Má Harrin styrkja tykkum øll og teg Annu á ein serligan hátt. Æra veri minnið um Karl. Takk
friðarligur og dámdi væl at sita fyri vindeyganum og hyggja út á fjørðin. Hann var gløggur og fylgdi væl við bæði í tí, sum hendi rundan um hann, og úti í heimi. Olgamostir og Jógvan høvdu tíð at liva og at vera [...] friði og náðum, vórðu boð eftir Olgumostur, og eftir bert lítlari løtu, var hon ikki ímillum okkara longur. Hetta var ein harður smeitur hjá Jógvani og familjuni, og ikki minst nú tit bæði, Sanna og Jóan [...] lyftum, og at alt var lættari at bera, nú Olgamostir bíðaði honum hinumegin. Olgamostir og Jógvan fingu tvær døtur, Jonhild og Sannu. Sum børn vóru systkinabarnið Sigtór og eg nógv hjá Olgumostur og vitjaðu
friðarligur og dámdi væl at sita fyri vindeyganum og hyggja út á fjørðin. Hann var gløggur og fylgdi væl við bæði í tí, sum hendi rundan um hann, og úti í heimi. Olgamostir og Jógvan høvdu tíð at liva og at vera [...] friði og náðum, vórðu boð eftir Olgumostur, og eftir bert lítlari løtu, var hon ikki ímillum okkara longur. Hetta var ein harður smeitur hjá Jógvani og familjuni, og ikki minst nú tit bæði, Sanna og Jóan [...] lyftum, og at alt var lættari at bera, nú Olgamostir bíðaði honum hinumegin. Olgamostir og Jógvan fingu tvær døtur, Jonhild og Sannu. Sum børn vóru systkinabarnið Sigtór og eg nógv hjá Olgumostur og vitjaðu
