myrkurs og hann mintist alt, hukomilsið var sum á einum gomlum fíli. Eitt var tað, at hann støðugt fleyg undir radaranum, eitt annað, at hann hevði eini serdeilis góð evni at skoða ígjøgnum, um tað var humbukk [...] verður sagt: „Doyr fæ, doyggja frændur, doyr hann sjálvur somuleiðis; eg veit ein, ið aldri doyr: dómur yvir deyðan mann. Okkara dómur er, at vit áttu ein frágerða góðan mann, pápa, verpápa, abba og langabba [...] á henni. Tit eru gullstreingirnir í samfelagi okkara. Við hesum orðum fari eg at lýsa Harrans frið yvir elskaða pápa mín og vinmannin Jóan Jákup á Langanesi. Takk fyri at tit sýndu honum henda stóra heiðurin
seinastu árinum, har yvirlit er yvir vísindaligu útgávurnar hjá ymsum stovnum í Føroyum og aðrastaðni við. Í seinasta Fróðskaparriti nr. 51, er soleiðis eitt yvirlit yvir árið 2002, og her er uppgerðin [...] sjálvandi vera góð vísindi, men innan náttúruvísindi verða tey vanliga ikki roknað við í uppgerðirnar yvir vísindalig avrik. Eg sigi frá hesari mannagongd til tess at gera greitt, at í vísindini ber tað ikki [...] eru áhugaverd, tí tað viðvíkur eisini evnum, sum onnur samfeløg eru áhuga í. Her kunnu vit nevna havið um Føroyar, lívið í havinum, veðurlagsbroytingar og umhvørvisdálking, sum fer um landamørk og ávirkar
kirkjugarður kom undan saman við einum hópi av mannabeinum. Hans fór yvir til Syðrugøtu og koyrdi beinini í ein posa. Posin skuldi so berast yvir í kirkjugarðin í Norðragøtu, har beinini skuldu jarðast. Men tað [...] at siga frá – ein rættiligur fagnaðardagur. Sólin skein bæði oman og niðan frá morgni til kvølds. Havið stóð við klettin og vindur rørdi seg ikki. So tað var ikki at undrast á, at fólk í hópatali leitaði [...] móðurmálið. Høvuðstalarin var skaldið Hans Andreas Djurhuus. Hann talaði um sambandið millum Føroyar og havið. Hann segði m.a.: "Hetta lærir tú til fulnar at kenna, tá ið tú ein summardag kemur til eina føroyska
var niðri við havnina, har oljutangarnir vóru. Tað var kanska 500 metur frá okkum. Tað regnaði niður yvir okkum av tí, sum var farið í sor. Verkið sprakk úr dekkinum hjá okkum, so nógv stóð á. Eg leypi upp [...] ísfiski í 1941. Teir gera tveir túrir hetta árið. Tann seinna túrin mynstra teir 28. juli. Tá fara teir yvir á Siglufjørðin at keypa fisk. Teir fingu skjótt uppí lastina, men tað frættist einki frá teimum aftur [...] Hestfjørð, og hann kom beint á okkum. Tað var silvitni og faktisk sást kjølvatni av honum, so lágt fleyg hann. Hann kom beint móti okkum. Vit sóu, at hann veittraði til okkum. Eg var uppi við Hólman og dyrgdi
kvinna nevnd, sum av talarapallinum skuldi hava sagt, at: “hon fyrr um dagin hevði staðið og hugt út yvir alla fjøldina av spælandi børnum á spæliplássinum og at hon bleiv so kedd tá hon sá tey av tí, at [...] sigur: “Tað var honum betri, at mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð kastaður í havið, enn at hann skuldi vera einum av hesum smáu til ástoyt.” (Lk. 17:2). Ja, tað er ómetaliga álvarsamt
og eisini hjá føroyingum yvirhøvur. Hetta er samstundis í breiðari merking ein lýsing av tí, ið havið hevur kostað føroyingum. Tann størsta vanlukkan nakrantíð var millum 1580 og 1600. Dagurin sigst [...] 200 vanlukkur á sjónum, sum kostaðu 1.250 mannalív. Aftast í nýggju bókini er eisini eitt yvirlit yvir hesar vanlukkur. Tað eru uttan iva enn fleiri vanlukkur enn. Umframt eru eisini nógvar vanlukkur,
fronskum og bretskum herskipum, sum bert bíðaðu eftir boðum at leypa á. Bretar og fransar undraðu seg yvir, hvat hetta lítla italienska skipið mundi vilja her júst í hesi støðu. Teir vórðu eisini spurdir, [...] við hesum stóra føðingardegnum. ------- Komandi partur Í komandi parti verður greitt frá bókini “Havið tók teir”, sum kemur út 29. november. Hetta verður um lagnuna hjá um 300 fiskimonnum, sum ikki bóru
fjallstavar og troyggjur til eina børu. Teir fingu tveir uppá børuna. Teir møttu bretunum, sum so tóku yvir. Flogskiparin doyði seinni á sjúkrahúsinum. Hvalbingar eru skemtarar Pápi plagdi at fortelja søgur [...] ganga spakuliga inn. Seyðurin fer undan, og sleppur ikki longur. Knappliga loypir ein ær beint í havið, og allar hinar 12 aftaná. Tað bleiv eitt forferdiligt skil við skeldan og so víðari. So sigur Olaf
Sigatindur, sum kom av sildaveiðu, hevði um 4 tíðina seinnapartin sæð hesar kíkar. Teir undraðust yvir, hvørjir fremmandir menn, ið kundu hava sett línu har á leiðini. Háenni kom eisini fram á kík við [...] Frá landi legði mong ein skúta, at hjálpa teim úr havsins neyð, men mansins megd mátti lúta. Tí havið tók og teimum beyð at bera sorgarboð í havn, teir sukku djúpt í havsins favn. Vár kæri Himnafaðir
Porkeri. Klokkan hevur nokk verið um 8-9, tá vit vóru aftur í Porkeri. Veðrið var av tí besta, og havið var sum eitt spegl, fleiri bátar, sum dyrgdu, vóru at síggja, bæði úti við Porkerisnes og longri inni [...] við pápa eftir restina av torvinum. Eg var til reiðar at fara við út aftur í Nes. Eg var jú fegin yvir at vera saman við pápa mínum, sum jú var trolaraskipari og tí var nógv burtur. So vítt eg minnist
