i. Høgni Mohr skrivar millum annað: »Dagin eftir mynstraðu vit í Klaksvík. Á dett syndarliga lið. Meg minnist ikki allar, men eg var eftir øllum at døma har. Við timburmonnum. Stigtakarin í Gong var eisini

nýggja fløgan hjá Halli roynast á fartelduni hjá Karl Sofus, sum eg hevði kamar saman við. Eg legði meg á seingina við bóklinginum, sum fylgdi við fløguni. Og bleiv eg stórliga bilsin og ikki sørt stoltur [...] Hetta var ikki lætt, og bíðitíðin bleiv tí long. Tá ið vit blivu sett av við “Indelukket”, kendi eg meg aftur. Mín fyrrverandi kona hevði sum ung í 1964 gingið á Silkeborg Húsarhaldsskúla. Hon hevði valt

og tað neyðuga at fáa okkara vinnulív nærri restina av heiminum. Og tað var hetta, ið fekk meg at lima meg inn í flokkin, sigur Kaj Leo Johannesen og heldur fram: - Í dag er støðan at kalla hin sama, [...] leitt hann upp á ovastu rók í Sambandsflokkinum? - Tað hevur havt stóran týdning fyri meg, at familjan hevur bakkað meg upp, eitt hundrað prosent. Síðan Lisbeth L. Petersen fór frá sum forkvinna í flokkinum

»Sjúkan í flokk­inum er, at fleiri ynskja radikalar broyt­ingar, og at nakrir so halda ímóti. Spyrt tú meg, hvat Fólkaflokkurin er samdur um, so síggi eg onga semju um nakað. Hann kann ikki semjast um fisk

ov stóran dent á tekniskt fingraspæl. Men í tónleiki skal ein eisini duga at virða kvirruna. Haldi meg hoyra Regin Dahl ljóma onkustaðni í hesum lagnum, og ber tað kanska boð um, at rótfestið enn er føroyskt

byggja ætlaða røktarheimið. Marjun Olsen helt, at tað var torført at skilja tað, sum er hent. -Men fyri meg er tað avgerðandi, at vit nú koma víðari, tí vit noyðast at taka støðuna til eftirtektar. Hon helt

Johonnu. Tá øll vóru umborð á Johonnu, setti sluppin kós á Hvalba, ferðalagið sang ”Og tøkk at tú meg hevur vart..”, tá lagt varð at bryggju, og í Roynhøllini bíðaði heit súpan við kjøtbollum. Frálíkt

Johonnu. Tá øll vóru umborð á Johonnu, setti sluppin kós á Hvalba, ferðalagið sang ”Og tøkk at tú meg hevur vart..”, tá lagt varð at bryggju, og í Roynhøllini bíðaði heit súpan við kjøtbollum. Frálíkt

spyrja formannin á Jarnbardi, um hon heldur, at tær aftur í ár fara at vinna hvørja ferð: ? Tað fært tú meg ikki at siga. Eg vóni, at vit fara at fáa harða kapping, og eg rokni eisini við, at bæði Hvessingur

onnur í kommununi nú hava fingið sínar skúlabyggingar, so man okkara vera rættiliga nær! Eg haldi meg vita, at ítróttarhøllin á Argjum eisini er rættiliga nær!?! Hugaligt er eisini at vita, at Tórshavnar