forvæntningarnar hjá mær vóru symfoni nr. 1 hjá Sunleif ella symfoni nr.1 hjá føroysku tjóðini.    Hetta bar nakað óbeskriviliga undarligt við sær, at okkum skuldi ognast eina symfoni, sum annars bert tær stóru

byrjaði, tá búskaparligu umstøðurnar í landinum vóru merktar av svárari kreppu í fimtiárunum. Illa bar til at fíggja nakað virksemi í Føroyum og tískil fóru nógvir føroyskir fiskimenn til Íslands og Grønlands

Mikudagin kl. 14.00 vóru føroysku genturnar aftur í eldinum. At mótstøðan fór at verða nóg stór, bar úrslitið hjá Ukreina í fyrsta dystinum boð um. Tríggjar av gentunum á liðnum hjá Ukreina høvdu frammanundan

fyrr enn aftaná valið í 1994 var gjørligt at fara undir ekspansivan fíggjar- og búskaparpolitikk, sum bar samfelagið framá. Serliga frá 1996 til 1998 var førdur politikkur, sum stimbraði virkishugin og legði

heim, bæði tá gleði savnaði okkum, men so sanniliga eisini, tá tær syrgiligu løturnar vóru. ”Hann” bar meg Ein partur av gudstænastuni er sjálvandi prædikan. Henda sunnudagin 9. oktober – 17. sunnudag eftir

í 1969, har umsorganarstørvini, ið typiskt vóru kvinnustørv vóru sett niðast á lønarstiganum. Tað bar ikki til at finna eina semju um objektivar ásetingar, og tí varð sagt undir viðgerðini, at hesin reformur

Sandoyar prestagjaldi, Havstein Klein sum prædikaði. Fyri hann var eingin ivi um, at tað sum hann bar fram, skuldi verða sagt við virðing, sóma og umsorgan. Hann segði soleiðis í grein her á heimasíðuni:

farnir, at frætta, at ein at bygdarmonnum teirra á útróðri varð skotin so meint av týskinum, at hann bar ikki boð í bý. Tað var stórt, tá ið KÍ í fimmtiárunum vann seks FM heiti. Tá vóru ongar beinleiðis

longu samtykt at gera broytingar í sambandi við orðaskiftini: ? Tá galdandi tingskipan kom í gildi, bar tað til at gera viðmerkingar eftir hvørja framløgu. Hetta vísti seg at vera óheppið, tí tað hevði við

Kaj Leo Johannesen, og veruleikin at tað stóð ein maður á strikuni hjá HB og stýrdi, sum tað ikki bar til hjá mótstøðumonnunum at fáa bóltin framvið, hevði við sær, at HB menninir tordu at bjóða seg fram