ein fylti 14 ár. Men í Hvalba var lítið annað í at velja, uttan at fara í kolið, ella at fara til skips. ?Sjómenninir forvunnu kanska eitt sindur meiri enn kolamenninir. Men viðskeri er við øllum, tí sjómenn
í dokk, verður neyðugt at finna eitt hóskandi avloysaraskip. Og nú tosað verður um at útvega nýtt skip til Suðuroyarsiglingina av tí, at Smyril er blivin ov gamal, ætlar Strandferðslan sær undir eina
sjálvandi undir við einum slíkum uppskoti. Tí var tað ikki sørt margháttligt at hoyra formanninum í Skipara- og Navigatørfelagnum tosa ímóti uppskotinum herfyri og tosa søk arbeiðsgevaranna heldur
bíðirøð, komu tveir russar við nógvum medaljum á bringuni og lótu okkum sleppa fyrst framat. Russisk skip í føroyskar havnir. Seinasta dagin aftaná samráðingar og nógv tos, fóru vit inn í eitt høli, har tey
at tað ber til at koma aftur og fram vanliga, men hvat ið verður gjørt av íløgum í ferjulegur og skip, so verður Sandoyggin illa fyri, sjálvt u allur bati bøtur. Men íløgan er stór, go gjølla má umhugsast
sær tað alneyðuga og gagnliga í, at føroyski fiskiflotin verður endurnýggjaður. Vit mugu fáa nýggj skip í flotan, sum kunnu vera við til at økja um virði á tí, vit fiska úr sjónum. Hendir tað, so vinna
tað sjálvur sum eitt kompromis. Og tað var meira tí, at Noreg opnaði tríggjar havnir fyri russisk skip, so eg brúkti tað sum argumentatión, tá tey flestu vóru ímóti at lata russarar koma í føroyska havn
grovfíluni. -Tað sita 7 politikarar úr Suðuroynni á tingi, og teir megnaðu ikki at fáa okkum eitt nýtiligt skip. Minnist til tað, segði Ingeborð Winther. -Sum tað sær út nú, so verður Suðuroyggin skjótt fólkatóm
sanktióneraðar vørur, og at Føroyar eru eitt stað, sum er uttanfyri lóg og landaskil, har russisk skip kunnu gera sum teimum lystir”. Tvørturímóti haldi eg, at tað er komið greitt fram undir nevndarviðgerðini
var. Pápin vildi, at hann skuldi fara í realskúla, men tað vildi hann ikki. Hann vildi sleppa til skips, tó at hann var bara 14 ára gamal, og tað endaði við, at pápin fekk ein vinmann at taka hann við sær [...] sett í seg, at skipari skuldi hann verða. Tá ið hann var fyrst í 20-árum, fór hann til Noregs at taka skiparaprógv, og hann treivst heilt væl millum norðmenn. Noreg og norðmenn høvdu eitt serligt pláss í [...] skuldi hann venda heimaftur, fyrr enn hann var blivin rættur maður og hevði fingið sær útbúgving og skiparakjans. Tað fyrsta, tey frættu frá Dioni sjálvum, var, tá ið hann sendi mammuni og pápanum fjarrit