sóu nokso skjótt, at hetta kom helst ikki at ganga. Vit høvdu 2000 fjórðingar eftir at rógva, og veðrið var so ringt, at róðrið kom ikki at halda til túrin. Lagið á monnum var alt annað enn gott, og støðan

fjørðin við. - Einaferð vóru vit fleiri, sum fóru út ein túr. Men meðan vit vóru úti á fjørðinum, bleiv veðrið eitt sindur keðiligt, og aldurnar brutu inn í bátin. Tíanbetur komu vit heim aftur í øllum góðum [...] skuldi trúð, at vit høvdu verið í brúsu, fortelur hann. Eisini dámar honum væl at ganga í haganum, tá veðrið er gott. Tætt við bústaðin á Tvøroyri liggur Hvannhagi, og har dámar Brandi væl at vera saman við

fjørðin við. - Einaferð vóru vit fleiri, sum fóru út ein túr. Men meðan vit vóru úti á fjørðinum, bleiv veðrið eitt sindur keðiligt, og aldurnar brutu inn í bátin. Tíanbetur komu vit heim aftur í øllum góðum [...] skuldi trúð, at vit høvdu verið í brúsu, fortelur hann. Eisini dámar honum væl at ganga í haganum, tá veðrið er gott. Tætt við bústaðin á Tvøroyri liggur Hvannhagi, og har dámar Brandi væl at vera saman við

ið ikki dylur fyri, at tað var serligt at síggja drotningina á ferðini. Ódn mundi gjørt av við tey Veðrið var næstan altíð avbera gott, men einaferð mundi Doulos rent seg í eina ringa ódn. Siglt var ímillum

ógjørligt at prógva, at so er. Kanningarleiðarin legði aftrat, at kavin undir skónum ikki samsvarar við veðrið, sum var um hesar leiðir, tá skógvarnir vórð funnir. Í gjár varð eisini endaliga staðfest, at líkið

hevði eyguni við Paula alla tíðina. Hann stóð og hugdi niður á sjógvin, greiðir Símun Pauli frá. - Veðrið var sera undarligt hendan dagin. Tað var ikki nógvur vindur, men brádliga kom ein sera dygg hvirla

miðbýnum í Bergen. Annars er ætlanin at stuttleika sær saman og møguliga at syngja í gongugøtuni, um veðrið verður til vildar. Væntandi koma fólk á Bergenleiðini at lurta, tí tiltakið er væl lýst bæði millum

Men nú er tann ferðin eisini avlýst, tí veðrið órógvar. Drotningin skuldi koma við flogfari hjá danska herinum, men tað fær ikki sett seg í morgin. Tí verður vitjanin ikki sum ætlað í morgin, tí onkrar

Dannebrog. Eg var níggju ára gomul, og eg minnist, at vit skúlabørn stóðu stillaði upp á Piddasa brúgv. Veðrið var so gott, at eg var í berum nýggjum kjóla. Rímuligt vóru vit spent, og hetta var ein hátíðarløta

ein kaffimunnur varð fingin niðurum, varð farið í kirkju. Meðan tey vitjaðu í gamla handlinum, varð veðrið batnað munandi. Nú var klárað í, og rættiliga lýtt var eisini, tá klokkan fór at ringja. Men tað