smenn skiftu og ringar tíðir vóru. Har var einki bøvl í fjølmiðlum og landsstýrismenn komu ikki í neyð av stovninum, sigur Henning Jacobsen. - Um hetta verður øðrvísi í framtíðini, torir hann ikki at meta [...] nógv frá øðrum stovnum, har ein ikki kann siga tveimum fólkum upp, uttan at landsstýrismaður kemur í neyð. - Tað sigur so mikið, sum at týðiligir munir eru. Í einum stað verður farið fram, sum ein má og skal

n at nakað annað tilboð var klár til hesi børnini. Tí hava tey og foreldur teirra verið í ringari neyð hesa tíðina og foreldur Benjamin spurdu rætt og slætt um tey skuldu vera noydd at flyta av landinum

prosessini, men nú móti endanum av viðgerðini verður drigin inn í málið og í veruleikanum er komin í neyð og ikki veit, hvat hon skal gera. Ja, so ógvuslig orð sum “yvirrulað”, “arrogant” og “provokerandi”

síggja hann í gongugøtuni meiri enn annanhvønn fríggjadag. Men hann leggur dent á, at tað er ikki av neyð, at hann selur, tí fólk eru dúglig at keypa frá honum, og virkið hevur ongantíð gingið so væl sum

søkja kommunulæknastørv í Suðuroynni. Hetta er hóast, at Heilsutrygd ferð eftir ferð hevur kært sína neyð um manglandi áhugan fyri kommunulæknastørvum í Suðuroynni. Nú er vent í holini. Nú skal ikki vera

sálminum: Nú dagurin at enda er. Vit minnast altíð hann við: Og takk at tú meg hevur vart frá váða og frá neyð, Takk fyri himmalljósið bjart, takk fyri dagligt breyð Í hesum sambandi komu minnini fram á gravarbakkanum

arbeiðir nú við einum nýggjum hjálparpakka, sum skal stuðla upp undir fyritøkur, sum eru komnar í neyð av korona. Tað segði Jørgen Niclasen, landsstýrismaður í fíggjarmálum við útvarpsstøðina, FM1 nú á

og truplasta tíðin av árinum. Tað er ikki so sjáldan, at fólk ringa á løgreglustøðina og kæra sína neyð í tí støðu, tey eru í. Onkur biðir um hjálp, tí tey hava sálarligar trupulleikar. - Kanska er alkohol

hvílir hon í teimum ævigu bústøðunum í himli, til vit øll møtast aftur. Og tá her er farin dagur, neyð er lokin, tagna klagur, børn øll síni rødd hans kallar heim til gleði ævir allar. Minnini liva – Takk

maður, vildi ei bróta sítt orð, í vertskapi fróður og glaður við egið sum við annans borð. Ei vin í neyð teir gloymdu, æran var teirra mið, og hana so væl teir goymdu alt eftir Norðmanna sið.” Mong eru tey