men eisini kann hagreiða fongin til bestu góðsku. Gomul orka fer úr flotanum, samstundis sum nýggj skip verða smíðað. Miðað eigur at verða eftir, at sum mest av fiskatilfeinginum kemur upp á land og verður

av góðum fólkum, eitt nú um vit taka skipini, so sleppa tey dugnaligu ikki at bera seg, tí fleiri skip - enn fiskur er til- skulu býta fiskin sínamillum - Jú fleiri flakavirkir berjast um tann fiskin sum

hóskandi at komið fram við, hvussu mangir menn eru knýttir at hvørjum skipabólki sær, hvat kostar hvørt skip og hvør maður tí almenna. Aftur til bankstjórarnar. Tað má vera undarligt at mæla til at avtaka allan

stórur munur á fiskivinnuni í Íslandi, og í Føroyum, er, at í Íslandi er hon samskipað lodrætt. Tvs, at skip og virkið hoyra saman, í neyvum samstarvi við søluliðið. Var tað ikki akkurát hetta, vit vildu sleppa

ov høgu lønum, ið er orsøkin til at skip og virkir ikki klára seg fíggjarliga. Hvussu kann tað so bera til hjá summum reiðaríum at klára seg, hóast kostnaðarmikil skip og høgar lønir. P/F Vesturvón, sum

lyktum« stavar: »Kvøld eru sum skip, tey kunnu sigla við sløktum ella tendraðum ljósum«, tvs. gleðiskvøld; og seinni, eftir at gentan hevur víst hann frá sær: »Tvey skip høvdu umskarast úti á tí myrka

sambært Fiskirannsóknarstovuni tolir eina roynd upp á 30.000 tons. Men vit fiska hann ikki. Vit hava skip í Føroyum, sum kunnu fiska av hesum stovni og geva arbeiði bæði á sjógvi og landi. Men vit nýta tey

at vit ikki klára at standa fyri nøkrum sjálvir. Kanska er tað av penganeyð. Men hví selja okkara skip til hollendsk reiðarí- og so manna tey aftur við føroyingum, sum vit hava nógv dømi um seinastu tíðina

sjónligum sum ósjónligum. Kirkjan er næstan frá sínum uppruna avmyndað ella symboliserað sum eitt skip, líkasum hetta rúmið, vit sita í, verður kallað kirkjuskipið. Tað skal minna okkum á, at í okkara

kalva og selja á bretska marknaðinum, men kom aftur við fullum skipi av toski. »Norðfarið« var fyrsta skip úr Europa, sum kom inn til Holsteinsborg, og har fingu teir sera góða móttøku. Ein teirra, sum var [...] gamli Magnus Jacobsen á Nesi í Vági. Føroyingar hugsaðu um hetta mundið meiri um at keypa sær nýggj skip og bátar enn um at fara til Grønlands. Mest varð hugsað um ísfisk, og menn vóru skjótir av landinum [...] Føroyingahavnini hevði verið lívlínan hjá flotanum fyri kríggið, og nú var onkuntíð neyðugt at sleipa skip, sum ikki kundi umvælast í Grønlandi, alla leiðina til Føroya. Tað var dýrt. Tá smiðjan varð mannað