tað, hon hevði gjørt. Men hon vildi bara hjálpa manninum. Tey bæði høvdu drukkið hesa náttina men so fall maðurin á gólv og fekst ikki á føtur aftur. Tí ringdi hon á alarmsentralin fyri at fáa hjálp til mannin

at hann hevði krabbamein. - Eg fekk beinanvegin so stórt álit á læknunum sum viðgjørdi meg, at tað fall ein friður yvir meg og eg ivaðist ongantíð í, at eg fór at yvirliva. - Eg fekk eisini beinanvegin [...] størsti og prúðastu monnum tí eg vigi eini 76-78 kilo. - Men ímeðan eg bíðaði eftir at sleppa í viðgerð, fall vektin heilt niður á 59 kilo, so eg misti eini 20 kilo –og tað sást á mær. Hóast Magnus sigur, at

stevnu, nú hon er heima í Nólsoy í summarfrí, til eitt summarprát. Hví valdi tú at lesa til prest? Tað fall mær púra náttúrligt at lesa teologi, og í fyrsta umfari var tað bara teologi og ikki neyðturviliga

elagið og tað hevur givið mær áræði at hildið fram og givið mær íblástur. Hjá fiskimonnum er onki fals og eg øll hesi árini minnist eg ongatíð, at keðiligar støður hava tikið seg upp. Gamaní hava fiskimenn

hvussu stóran týdning teirra atkvøða hevur. Sig teimum, at tað eru tey, sum gera munin millum sigur og fall. Júst týdningurin av hvørjari einastu atkvøðu hevur gjørt, at eg havi tikið frí fyri at koyra fólk

dagin. 10 prosent av tí er 420.000. So - vit lata NÆSTAN tíggjund ein dag um árið. Ein dagin, prátið fall niður á víkingar og teirra minni hugnaligu siðir, segði eg til stuttleika, at tað hevði nú ikki verið

? Sum 5 ára gamal elskaði eg fyrstu útgávuna hjá Frændum, "Saman við tær". Minnist at eg serliga fall fyri sanginum "Kuffert". Hvønn sang ert tú fegnast um at hava verið við til at gjørt ella spælt inn

viðurskiftini. Verjin hjá manninum helt, at maðurin kanska var nakað kjaftabreiður, og at hann tí ofta fall í ónáðir í Føroyum, og gjørdi var við, at í tíð síni í Danmark, var hann ongantíð komin í trupulleikar

sær. - Tað varð biðið fyri mær heilt úr Klaksvík til India, og tað merkti eg ómetaliga væl, tí tað fall ein slíkur friður á meg, sigur Rólant. - Tað hjálpti eisini væl, at øll vóru alla tíðina opin og greiddi

spurningi til tykkum, sum takað undir við hesum kalda og kyniska stemmu »fiskara«, JaR.?Tað sum fyrst fall mær í huga, tá ið eg læs samrøðuna við JaR í Vágaportalinum, var eitt sitat av Martin Niemöller. Martin