røttu og tit bæði høvdu nógvar framtíðarætlanir, men við eitt var alt hetta burtur. Hjørdis gekk í Hoydølum, og so góður sum tú var við hana, vildi tú ikki søkja tær arbeiði uttanlands, tí hon mátti verða

skifti saman í Lucas Debesargøtu, hjá Katrinu og Pola í Havn. Hetta var meðan vit gingu í skúla í Hoydølum. Sum so ofta var Iggi eisini her í ferð við okkurt spennandi og sjáldsamt. Eitt skifti galt tað

nógvum økjum, væl útborðin, sum hann var. Eg minnist Johannes frá tíð míni í studentaskúlanum í Hoydølum, tá ið eg heitti á hann at hava bíbliutíma á eini KFS-legu. Seinni fingu vit góðar løtur saman,

skilagóð sum hon var, gjørdi hon lesnaðin burtur av sær og fór heimaftur til Føroya og var skúlanum í Hoydølum ein framúr góður og umtóktur lærari øll hesi mongu árini, til lívsdagar hennara so brádliga vóru

seinastu árini starvast sum journalistur og sum lærari í miðlavísindi á Setrinum og sum lærari í Hoydølum og á Kambsdali. Soleiðis hevur Anna givið sína vitan og menniskjaliga tilvit víðari til spírandi

var ikki bara í Vík, hann var eisini Havn, har hevði tú eisini eitt stórt pláss. Tú gekk í skúla í hoydølum í 2 ár, tú møtti altíð upp í hvussu veðrið var. Manga høvdu bussanir avlýst, men tú fór, tú vart

floksveitslum í Føroyum. Var Unn í nánd, møtti hon altíð upp. Vit í flokkinum minnast aftur á tíðina í Hoydølum, har Unn altíð møtti við einum stórum, lívsjáttandi brosi. Vit minnast aftur á fagra summardagin [...] henni. Hon var ein eingil á jørð, nú er hon ein eingil í okkara hjørtum. ---------- Flokkurin í Hoydølum

arbeiddu har. Jóannes gjørdist hoyvíkingur, giftist og bygdi sær hús við Gamla veg á trøð síni í Hoydølum. Valdemar var elstur av børnunum. Mamma hansara, Elsa, var dóttir tjóðskald okkara Símun av Skarði

farið at halla og vit kunnu bara taka minnini við okkum. Allar tær góðu løturnar vit høvdu saman í Hoydølum, námsferðir uttanlands og heima, og veitslurnar vit høvdu saman. Vit sakna tykkum, við tykkara lætta [...] samkenslu við teimum sum eftir sita, og lýsa frið yvir minnið um Heidi og Margrethu. Heilsan 01. z í Hoydølum.

har vit báðir vóru á spennandi ferð fyri 15 árum síðani. --- Per og eg komu at kennast longu í Hoydølum í 1987, tá hann byrjaði í student, og eg á HF. Minnist henda unga, nærlagda og gløgga mannin. Minnist [...] orðstýrari í einum pallborðskjaki, ið hansara flokkur skipaði fyri á eini evnisviku, sum vit høvdu í Hoydølum. Longu tá var greitt, at hugurin hjá Per stóð til fjølmiðlarnar, eins og hugur mín eisini leitaði