nakar beinleiðis samráðingarfundur. ? Eg veit ikki hvussu stóra vekt landssýrið leggur á at fáa annan part við í fullveldisætlanina. Tað kann vera, at landsstýrið bert heldur hesar fundir fyri at kunna siga [...] samstarvi millum Javnaðarflokkin og Sambandsflokkin, men leggur dent á, at Javnaðarflokkurin ikki fer í part við Sambandsflokkinum ber tí flokkarnir báðir eru í andsøðu. ? Vit vilja sjálvandi samstarva um tey
okkara hevur 1/45.000 av valdinum í landinum, meðan borgarar í stórum londum nærum onki vald hava í part. Sera áhugaverdar vóru hugleiðingar Sjúrðar um føroyska fólkaræðið, sum hann helt vera avmarkað og
Ásannast má, at útlendingar í løtuni og komandi mánaðirnar taka yvir týðandi part av føroyska vinnulívinum, góðar bygn-ingar eins og part av fíggjarvinnuni. Alment kent er, at íslendingar nú eiga kend virkir
brúkt til at køva hvønn annan, so er lítið gagn í undirtøkuni. Javnaðaflokkarnir báðir fingu 3 umboð í part – og ein uttanflokkalisti – umboðaður av øllum hinum flokkunum, fekk eina og avgerðandi umboðið, sum
Umframt Gjógv verða eisini onnur støð í Føroyum partar av filminum. Landssjúkrahúsið sleppur upp í part, tá ein ung genta í søguni fær stóran skaða, og tá hon seinni doyr, verða kirkjan og kirkjugarðurin
ikki var so lætt, sum tað sá út til, og tá kommunan, av áðum, sum eg ikki komi inn á her, trekti sín part av fíggingini aftur, datt alt niður fyri. Hetta hevði við sær, at hóast so gott sum allar grannak
klavertónarnar í forhøllini bjóða Blíðir klavertónar tær innar í álvaholuna. Pallurin fyri fyrsta part tykist mær at vera serstakliga væl eydnaður. Tað er ein sonn frægd at sita har í káma ljósinum áðrenn
i, var hugtikin av »Nordost«: - Leikurin er sterkur og viðkomandi, har tú viðhvørt kennir teg sum part av hesum óhugnaliga og meiningsleysa drama, skrivaði Eyð Matras í ummæli av leikinum í Sosialinum
m hava enn einaferð borið so í bandi, at fólk við háinntøkum enn einaferð hava fingið meira í sín part. Breiðastu herðarnir og lættastu byrðurnar Skulu við varðveita eitt vælferðarsamfelag fyri øll, er
fyri tí ókenda. Eg trúgvi til dømis, at ógvuliga fá fólk veruliga góðtaka deyðan, sum ein nátúrligan part av lívinum. Og fyri tey flestu er tankin um reinkarnatión ella um, at vit kunnu hava samband við tey