nú bar til at fáa teir í einum musikkdramatiskum verki. Tey skuldu kennast sum verulig fólk, vera kjøt og blóð á pallinum, einstaklingar, sum tosaðu og bóru seg menniskjansliga at. Ikki sum í siðbundnari

siðin. Og eitt sindur av krydd er í lagið – men summir politiskir kokkar servera bert krydd. Einki kjøt. Og tað er ikki í lagið anno 2007. Ein piparbúff uttan búff. Tann, ið sær tingvarpið av og á, fær

Hvat sigur andstøðan? Høgni Hoydal sigur í Sosialinum fyri stuttum, at “Visjón 2015 er ein “propaganda- og prestiguprojekt hjá løgmanni...”. Tá hann kemur til aftur, ætlar hann ikki at arbeiða víðari

. Jens Christian Djurhuus bóndi á Tinggarðinum í Kollafirði sigst hava góðskumett og stempla turt kjøt. Áhugavert at fingið nærri at vita, hvussu hetta fyrigekk og um nakað skrivligt tilfar er goymt. Grind

Onkur keypir økologiskt oksakjøt úr Koltri, tí tey meta hetta smakkavæl ?Onnur ikki, tí tey meta oksa-kjøt vera ringt fyri hjarta- og æðrasjúkur. ?Summir muslimar eta bert danskar høsnarungar um biðið verður [...] kirkjuni um mat og heilsu, men eg veit ikki hvørjar hansara niðurstøður vóru. ?Vegatarar eta ikki kjøt (er tað av heilsuáðum? ) ?Nógv kenna seg sum rættar føroyingar, tá tey piða hárygg ?Onkur torir tó [...] Hvat vita vit í botn og grund um skerpikjøt og ræstan fisk. Er tað rætt at okkara bøndur framleiða kjøt undir miðaldarligum umstøðum, alt meðan teirra vøra gerst meira ella minni hálvkriminell vegna okkara

Trøðum. Tiltøkini byrja klokkan 10, tá fleiri sølustøð fara at selja, og her kann keypast bæði grøði, kjøt og ymiskt annað forkunnugt. Klokkan 10 letur eisini Djóragarður upp í Skemmuhúsunum, samstundis sum

ymsastaðni á Sandi. Her verða góðar føroyskar rávørur til sølu – eitt nú føroyskt grønmeti og føroyskt kjøt. Harumframt verður millum annað djóragarður, loppumarknaður, uppboðssøla av seyði, kajakkrógving,

minnuluti í heiminum, sum verður kroystur at liva á ein serligan hátt. Hann leggur atfturat, at um tú etur kjøt, so má eitt djór láta lív, soleiðis er lívið og vit gera tað á best møguligan hátt, sigur Hans J.

skerst ikki burtur. Hava vit so bara fisk og kjøt? Tað er kanska eitt eyðkenni við førosykum matsiði, at tá vit tosa um mat, fara vit at tala um fisk og kjøt, og so sjálvsagt eisini um fugl og viðskera [...] turkaða. Tað finst ikki betri rávøra til nógvar fiskarættir enn góður ræstur fiskur, og gott ræst kjøt kann vera ein ótrúliga góður biti í nógvum rættum, heldur enn bert í ræstari súpan ella stokt. Men [...] nú bjóða fram sum ny nordisk mad. (Tað er stór skomm, at vit noyðast við ný sælandskan krækling og kjøt úr Uruguay á føroyskari matstovu, bert fyri at nevna tvey dømi. Vit hava tað betri í Føroyum.) Okkum

á trappuna og rópti: “Aye”, sum merkir mamma. “Ja, hvat vilt tú Orkaydo,” spurdi eg. “Eg vil hava kjøt og breyð,” segði hann. Tað fekk hann so. Hann var dagligur gestur heima hjá mær, men hann svav á