? Tað er rætt, at Tórbjørn Jacobsen er ein litríkur maður, og at handligar hansara ofta eru ógvusligar. Men áðrenn eg kann blanda meg uppí, mugu vit gera okkum greitt, hvat niðurstøðan av slíkum skal vera

Tjóvur trýr, at hvør maður stjelur, sigur orðtakið. Ofta er ein djúpur sannleiki goymdur í slíkum orðtøkum. Er okkara hugsan verunliga so, at um onnur taka, so kann eg gera tað eisini, ella um eg geri

politisk áhugamál bráddliga tykjast koma fram um lóg, myndugleika og fakkunnleikan á hesum øki! Sami maður vil hava skilnað millum landsstýrismanin og kringvørpini. Vit hava mett, at hann hevur tikið eina

teir at. Onkur er tó, sum hevur gjørt tað rættiliga gott í vár og mestsum bjargað ársinntøkuni. Ein maður, Sosialurin hitti á Eiði, segði seg hava fingið eini túsund pund upp á dagin. Hann hevði verið 30

við málinum osfr. Tað er rætt av løgmanni at reisa hesar spurningar. Tað vísir, at landsins hægsti maður er varugur við umrøddu vandar, sum lúra í kjalarvørrinum á oljuvælferðini. Men her er tað kanska eisini

professionelt halda vera tað besta, so skal virksemi vera í Suðuroynni". Og við SVF hóskvøldið sigur sami maður: "Eg havi ikki sagt, at oljufeløgini hava avskrivað Suðuroynna. Eg havi sagt, at tað ljóðaði sum at

úttalilsum ber seg at sum danskur leigusveinur, eru hansara orð, ósensurerað av okkum. Tey má hann vera maður fyri at standa aftanfyri og taka avleiðingarnar av. Soleiðis má skipanin virka. Tá hann fer út og

var. Samrøðan var farin gjøgnum maskinaríið. Hetta er eitt mál um, at ein landsstýrismaður má vera maður fyri at taka avleiðingarnar av sínum egnu orðum og gerðum. Men tað tordi hann ikki. Landsstýrissessurin

Petite! Hon verður tikin og førd sum trælur til køldu Norðurlond. Ein dagin eydnast henni at rýma. Ein maður, ið dugir at rista rúnir, og kona hansara, Bóal, finna Petite í skóginum, bangna og illa fyri. Tey

settu inn, pilkaði okkum fullkomuliga niður. Vit eru heldur ikki vanir við, at ein 2,12 metra langur maður stendur millum stengurnar. - Annars eri eg so hampuliga væl nøgdir um avrik okkara, tá tikið verður