hann hevur frí, sleppur hann undan at hugsa um at fara í song beinan vegin, tí at hann skal á vakt. Nei, ístaðin kann hann fara og spáka sær ein túr í bynum, fara í biograf, ella hvat hann nú hevur hug til

hesum ólevnaðinum so bara heilaspuni ella ein góð søga til at fáa lokkað forvitin ferðafólk hendanveg? Nei. Tað er tað kortini ikki, vísir lýsingartalvan longri niðri á havnargøtuni, har skilliga verður lýst

sigur hon. Men hon skal út aftur á føðideildina beinanvegin. Einki við at fara á hotel at búgva. ? Nei, nei. Tað má bíða til eina aðru ferð. Tað havi eg fingið lovað frá teimum í Sjónvarpinum. Ætlar at satsa [...] Poulina. ? Tað verður í hvussu er ikki »scootarin«. Hevði maðurin ikki heldur vilja havt eina snellu? ? Nei, sigur hon og smílist. Hann hevur ongan bát, so hann vil nógv heldur hava telduna. Annars vilja le

um tann øgiligi endaspurturin hjá Eysturoyinginum komst av, at teir kendu seg hóttar, so er svarið nei: ? Vit høvdu somu ferð alla tíðina, men tey síðstu tjúgu tøkinin taka vit altíð ein spurt, og tað gjørdu

prógva, at hann er førur fyri at standa á egnum beinum, uttan fasta løn og fíggjarligt trygdarnet. - Nei, trygdarnet havi eg einki, men eg trúgvi uppá ætlanina og at tað verður undirtøka fyri bókini, tá hon

Ja. Hava tit frí dag? ? Nei. Hvørjum flokki gongur tú í, lítli mín? ? Fyrsta. Hvussu eitur tú so? ? Steffan. Steffan, og hvat meira? ? Johannesen. Johansen? ? Ha? Johansen? ? Nei. Eg eiti Steffan Johannesen [...] sjálv, ert tú systir Steffan? ? Nei. Hvussu nógv børn eru tit í skúlanum her úti, Steffan? ? Tvey onnur. Ørindi fyri Mary Hvat gera tit niðri á keiini nú. Hava tit frí? ? Nei. Hví eru tit ikki í skúla, hvat [...] kenna? ? Mnaaa. Nei, Mary plagar at fáa ein svartan posa við bløðum og sóvritt. Plagdu tit so at fara umborð eftir honum? ? Ja. Fyri hana? ? Ja. Og Mary, er hon lærarin hjá tykkum? ? Nei. Hvør er hon?

knædjúpu tjørnini í Tivoli í Keypmannahavn ella á Vatnsoyrasandi, tá summarlegurnar eru í Zarepta. Nei, hetta var ikki far at fara á flot á Genesaretvatni í. Her skuldi annað til, um kenslan av at hava [...] ógvuliga fegin hava okkum at royna ein ríðitúr niðan á Golanheyggjarnar aftan fyri her, vit stóðu. Nei, tað var heldur ikki nakað, ið kundi freista soleiðis. Men lukka í hann, so ágangandi er. Nú vil hann

tú væl! Ja, men hann brúkar brillur, eyguni versna jú við aldrinum, kanska tey eru farin at bila? Nei tú, menn verða ongantíð ov gamlir ella ov blindir at hyggja eftir konufólki, teir hava serligt tev [...] í teim myrku klæðunum, ella kanska eg longu eri so mikið klænkað, at eg var eitt sindur ókennilig? Nei, menn eru heilt einfalt……..menn!! Samrøðan er farin at troytta meg, hon hevur onga framdrift ella endamál [...] menn skulu verða so og so bleytir, kenslubornir og duga at gráta eins innilliga, sum vit kvinnur. Nei, eg vil heldur, at maðurin stendur sum ein sterkur klettur, tá ið eg havi hug at gráta. Eg skal nokk

so væl, at nú er hann komin aftur. Ikki hetta við at bíða tveir dagar, meðan Norrøna er í Bergen. Nei, hann vildi vitja landið. Og tað hevur hann gjørt, sigur hann. Og eisini hann fegnast um tann vælsignaða

henni hollir stuðlar. Hon minnist einki til at hon nakrantíð hevur verið argað, tí at hon var deyv. ? Nei tað var eg ikki. Men eg minnist, at einaferð rópti ein drongur eftir mær, at deyv eru reyvarhol. Tá