varatingmann úr Sandvík, vita, at hann kann harna um orðini og økja munandi um desibellini. Í 1349 doyr Sandvík út av svartadeyða, og í fleiri hundrað ár liggur bygdin útdeyð. Ikki fyrr enn í 1816 búsetast
umstøðurnar vóru í Føroyum, tá ið hugt verður eftir aldursbýtinum á teimum deyðu á Svínaryggi. Í 1921 doyr tann bara 17 ára gamli Poul Otto Sigurd Henning Hansen, og hann fær sum ein av teimum fáu gravstein
kallaður Jens Færeying. Jens og Malfríður fáa tilsaman 11 børn. Av hesum doyggja tvey sum smá, og síðani doyr mamman í 1914 frá 9 børnum. Tá ið tíðini hevur ikki verið lætt at vera einsamallur pápi við so nógvum
Danmark, men hesuferð vardi danir seg manniliga, og svenski herurin missir nógvar mans, og Karl sjálvur doyr av lungnabruna. Danmark fær hernaðarliga hjálp úr Póllandi, Preussen og Eysturríki, og svenski herurin
til Sandoyartunnilin ikki verður settur av í ár, eitt projekt sum er “totally far out”. Sandoyggin doyr út, um tunnilin ikki kemur nú, minst til, at túrurin til Havnar styttist við umleið 10 minuttum og
hjá Ingolfi hoyrdu vit hesi orð frá Rómverjabrævinum: “Eingin av okkum livir sær sjálvum, og eingin doyr sær sjálvum. Tí at um vit liva, so liva vit Harranum, og um vit doyggja, so doyggja vit Harranum,
sum hendur, er at mann fær eina yvirdosis, tað veldst sjálvandi um mongdirnar, men í ringasta føri doyr mann av tí. Sjúkueyðkennini eru tey somu fyri øll rúsevnir, men fylgjurnar valdast altíð mongdirnar
var tað mamma, sum var bæði kona og maður í húsinum. Í 1964 verður pápi okkara álvarsliga sjúkur og doyr síðst á árinum niðri á Ríkissjúkrahúsinum. Mamma hevur sjálv fleiri ferðir sagt, at hon ongantíð roknaði
Tey fingu ein son Hans Christian í 1929. Síðan fingu tey eina deyðfødda dóttir í 1934. Men í 1935 doyr Hans Christian bráddliga av sjúku. Fólk minnast enn, hvussu syrgiligt hetta var. Gravsteinurin sigur
Tungu. Lagnan er ikki altíð líka mild, tað máttu Jóa og systkini eisini sanna. Eftir drúgva sjúkralegu doyr mamma teirra 19. mars 1993, og longu tann 19. apríl sama ár doyði pápi teirra, sostatt var bert ein
