um Náttúrulundina við Toftavatn fram á skýggjan, og fremja tað ella partar av tí í verki. Ein slík lund er til frama fyri fugl, vistfrøðina, fólkið her býr, og harafturat er gróðurseting og trævøkstur partur

Danielsen. Landsbókasavnið Týskvøldið kl. 20.00 »Eina tíma við bíbliuni«. Terje Gravningen og Erik Lund. Kirkju- og missiónshúsið á Argjum Sunnukvøldið kl. 18.00 Møti, filmurin »Ørkenens brud« verður vístur [...] Skúlin við Òsanna, Klaksvík Mánakvøldið kl. 20.00 »Ein tíma við Bíbliuni«. Terje Gravningen og Erik Lund. Sands missiónshús Sunnudagin kl. 14.30 Sunnu­dagsskúli, kl. 18.00 Møti. Egin, Terji og Sølvi syngja

reb langs den stejle klippevæg, mens mængder af fugle fløj omkring ham. Blandt fuglen var det især lunden, også kaldet søpapagøjen, der var attraktiv. Efter den flotte og farefulde demonstration gik turen

den dog ikke. Det sker saa tit, at Stene dels gaar løs af sig selv og dels rives løse af den masse Lunder, som bygger højere oppe i Bjerget. Saa snart den nødvendige Hjælp var til­stede­komm­en fra det paa

vi i fremtiden skulde have vores ophold hos min gamle mormoder i Nystue, Helene Christine Egholm f. Lund, enke efter skibs­fører Samuel Egholm, hvor vi blev modtaget i kærlighed. Der var en stor forand­ring

Christian Ludvig uppaftur við Johanne Nørrelund, sum var úr Horne, dóttir Karen og Christoffer Nørre­lund, sum var múrarameistari. Við henni fekk hann dótrina Lisu, sum var fødd í 1914, og sonin Peter, føddur

vera tað, ið størsta fagnaðin eigur: Tann dagin, tá Emil gjørdist heiðursdoktari við lærda háskúlan í Lund. Eitt heiðurligt minni um eitt framúr avrik. Sverri Egholm hevur lýst hetta, so væl í einum ummæli

Ordre til, at Maskinen, saa længe Skibet laa ved Fær­øerne paa udsatte Havne, altid skulde være nogen­lunde klar, og da Styr­manden var­skoer Kpt., gav denne ham Ordre til at varsko Maskin­isten til at gøre

inn í plássið føra, sum snældur í einum rokki, sjey gøtur, í hjartanum sjálvum er plantað ein lítil lund, og eisini í sjálvum útjaðaranum vaksa trø, og her eru eisini matstovur og kaffistovur. Yvir hesum

rekkjum. Tað gekk fint. Hann kendi allar gullsmiðjurnar, sum jødarnir áttu. Teir vóru tá farnir til Lund í Svøríki, so hann tosaði við genturnar, sum fingu fatur í potageskeiðum, sum hann keypti til at smelta