kunnu ídnaðarskipini so ikki sleppa aftur undir Føroyar, tí tey hava fingið endurgjald. ? Men við teir fari eg at siga, at tað endurgjald, skipini hava fingið er ikki meir enn eitt rímiligt endurgjald fyri

onga orsøk at gevast við tí, sum eg fór undir í summar. Men eg vóni og rokni við, at eg heilt skjótt fari til Noregs at skriva undir sáttmálan, sigur landsliðsmaðurin. Barnadreymur Julian Johnsson dylur ikki

eru von við, at ósek eisini verða særd av kúlum, tá ið ein vreiður maður fæst við maskinbyrsu, so fari eg at gera viðmerkingar til nøkur av hesum vilstu skotum. Okkurt skot er beinleiðis margháttligt -

løgtinginum í ár, so er helst neyðugt, at málið fer um landsstýrisfund í fyrstu viku av desember. Eg fari hervið at heita á tykkum at geva til kennar, um tit taka undir við at játta 40 milliónir kr. á inniverandi

bygning við góðum tilfari, litum og ans fyri hvørjum smáluti. Takk fyri dygdargott arbeiði, MAP. Eg fari sjálvandi eisini at takka Articon, sum hevur staðið fyri jørðarbeiði og allari bygging, Mariu Poulsen

familjuna og tey, sum stóðu honum og soninum Hans Paula nær. Djúpa samkenslu senda vit tykkum øllum. Fari at biðja tingfólk øll reisa seg, so vit í tøgn og virðing kunnu minnast Jógvan Sundstein, sum brúkti

niður á pappírið, er betur ósagt. Men tá ið eg so vendi aftur til søguna kanska fleiri ár seinni og fari afturumaftur, so ber til at fara víðari við skrivingini. H esi seinastu tíggju árini havi eg serliga

hendinga ferð hugt í Gundadali, og tá havi eg hildið við B36. Nú, tá ið mansliðið hjá AB er flutt upp, fari eg sjálvandi at hyggja meira. Elin Kathrina um tónleik Eg syngi við kóri, og mær dámar sera væl at

heimaftur til Føroya? Upprunaliga var ætlanin at vera tvey ár niðri. Nú havi eg verið tjúgu ár í hesum um­fari. Áður havi eg búð fýra ár í Odense og trý ár í Oslo. Í huganum eri eg mangan heima: á Vaglinum, í

hvør var sendur heim, so eg væntaði einki. Um tað skuldi hent, at hon varð send heim, so kundu vit fari saman at hugt at finaluni, greiður Jóna Hentze, tá vit hitta hana yvirum ein kaffimunn við borðið