og granskingarpolitikk. Samgongan, sum hevur sett sær fyri at fáa sjálvstýri, skal eisini kunna prógva at vit eisini hava ætlanir á teimum økjunum. Samfelagið skal endurreisast á øllum økjum. Kjarnin
og granskingarpolitikk. Samgongan, sum hevur sett sær fyri at fáa sjálvstýri, skal eisini kunna prógva at vit eisini hava ætlanir á teimum økjunum. Samfelagið skal endurreisast á øllum økjum. Kjarnin
40 til 50 árum síðani á Tvøroyri, er torført hjá okkum, sum tá vóru børn, at finna skjøl fyri at prógva ella avsanna tað sum Karl sigur. Við at lesa ímillum linjurnar í tínum hugleiðingum, sæst beinanvegin
Javnaðarflokkar um allan heim altíð hava svikið tá á stóð. Politiska støðan í Føroyum í dag tykist at prógva orð hansara. Tí júst nú ræður um at standa saman. Arnbjørn R. Thomsen
Nakrir tekniskir leskibitar úti í høgra horni góvu ábendingar um, at hesin maðurin hevði okkurt at prógva, og tað var eisini hann, sum í 85. minutti legði innfyri til Allan Mørkøre, sum við handaru stong
fyrst í øldini í sosialistiska Sovjetsamveldinum og hóast stór orka og mong lív eru latin fyri at prógva nyttuna í hesum hugtaki, so hevur illa borið til. Einki umhugsni endar í eini ?heildarætlan?, soleiðis
armar og fara til verka, einki við at siga: Vit skulu og mugu klára okkara egna húsarhald, vit mugu prógva, at vit ikki eru nakrar nassireyvar, at vit vilja ikki liva sum ævigar nátthúgvur. Vit mugu álit
tíðir. (Skammist at skriva tað, so fjákut ljóðar tað). Hvør torir at líta á tílík lyfti. Kann nakar prógva, at vit ikki um fá ár koma í somu støðu, sum »Føroya Lærarafelag« var í, tá teir goldu pengar aftur [...] eru komin úr kreppuni«. »Tá vit eru blivin rík«. »Tá skal eisini eg verða við«. »Og tá ið tú kann prógva fyri mær 100%, at okkum ikki tørvar blokkin«. Ævigan tryggleika her á fold, vilja hesi fólk hava
búskaparfrøðing, »Oljuvinnan fer at avlaga líka nógv sum blokkurin«. Hvussu veit hann tað, kann hann prógva tað við búskaparfrøðini. Og hvussu kunnu vit fáa loyvi frá dønum at keypa, um tað so eru donsk virðisbrøv
tveimum árum síðani alment segði, at nú var eingin heimleysur í Oslo, tá var Njál ikki seinur at prógva, at tað í veruleikanum vóru rættuliga nógv uttan tak yvir høvdið. Eftir lítlari løtu hevði hann ein