verki! Javnaðaraflokkurin hevur manga ferðir fyrr víst á, at virðismiklasta tilfeingið er fólkið, okkara vitandi og virkisfúsa fólk. Hetta gera vit somuleiðis til hetta fólkatingsval! Ongantíð fyrr hevur [...] gott samstarv krevur ein opnan og virðiligan dialog. Tað er tí so týdningarmikið, at fólkavald umboð okkara á fólkatingi – klára at rúma áskoðanir, mentanir og lívsvirði, sum liggja uttanfyri eins egnu verð

roynir at gera seg sjálvan stóran. Tann, ið vil vera størri enn hini, gerst altíð minni enn hini. Okkara menniskjaliga tilfar gerst munandi verri, tá ið vit byrja at tráa eftir at verða heiðrað og at onnur [...] til okkum. Tilfarið í okkum sum kristin tolir ikki slíkt. Tá ið vit geva æru og øvund pláss í sinni okkara, bara tí vit vilja verða heiðrað meira enn onnur, verður trúarinnar eyðmjúka sinnalag í okkum kvalt

at snúgva seg um, at tá ið ein av okkara næstu verður raktur av demens, rakar sjúkan øll og alt broytist. Gerandisdagurin gerst truplari, og leiklutur og uppgávur okkara broytast. Krøv til maka, børn og

oynni. Hvalba er vinnulívsbygd fram um nógvar og er tunnilin okkara lívæðr og samband til útheimin, tað er tí mín staðiliga áheitan til okkara høga ting bæði til tinglimir, sum koma úr Suðuroynni og teir

sigur tí blankt nei til bústaðarskatt og nei til alt, sum kann taka kvørkratak á okkara sjómenn, verkafólk og ikki minst okkara pensjonistar.

megnaði at gera okkum øll glað. Vit eru nú knúst, tí tíðin vit fingið við son okkara var so stutt, men vit fara at virðismeta okkara tíð saman við honum inntil vit fara hagani, skrivar John Travolta á heimasíðuni

ikki langt vekk fyri at sýggja hvat fyri fylgir ein sovorin politikur kann føra til fyri Føroyar. Okkara nærmastu grannar fyri eystan, Hetland, har er fólkatalið minka í stórum, og tað eru tey ungu, sum [...] undirskot er á fíggjarlógini nú og kanska nøkur ár fram. Sýggji hettar heldur sum eina sunna íløgu, í okkara dýrabærasta tilfongið, ungdómin, fyri at tryggja vøkstur í Føroyum í framtíðini, heldur enn sum eina

vóru sera væl móttiknir frá byrjan tíð. Ólavsøkuna eftir okkara fyrstu útgávu, gingu fólk runt í býnum við ghettoblastarum, og úr teimum rungaðu okkara løg. Tað var ein ótrúliga løgin kensla, sigur Steintór

og sáttmálar við læknar, serlæknar, fysioterapeutar og aðrar bólkar, sum veita heilsutænastur til okkara borgarar. Tórbjørn var samráðingarleiðarin burturav, tað fall honum lætt at stýra fundum, finna semjur [...] spakuliga til okkum – Tórbjørn er ikki meira millum okkum – vit fara at sakna hann og vilja vísa okkara djúpu samkenslu í stóru sorg tykkara, sum hava mist ein góðan mann, pápa, verfaðir og abba. Sjúk

gera nú sítt ítarsta at oyðileggja okkara fiskidagaskipan og tey fólk, ið eru knýtt at henni. Tað kann ikki góðtakast, at samgongan á hendan hátt spælir sær við okkara høvuðsvinnu.