tað onkustaðni! Hugsi ofta hvussu hon hevði tíð at lesa so nógv, samstundis sum hon eisini seymaði klæðir, gjørdi mat sum fáur, tók ímóti gestum og alt møguligt annað í heiminum. Pápi sum altíð var upp á

gummibátinum og síðan gummibátin. Menninir vóru allir vátir, men høvdu tað annars gott. Teir fingu turr klæðir frá manningini á Boðanesi, og so var ikki meira um tað enn, at Boðanes fór á Klaksvík við monnunum

manga aðra løtuna í Gøtu. Men, sum hon eisini plagdi at taka til, “vit komu ikki til hús og skorin klæðir”. Tey keyptu húsini í Úti­guttastovu – heimi hjá langabba og -ommu míni, Pól Kristoffur og Johannu

fleiri troyggjur til beiggj­­an, og hevði planir um, at á næstu Ólavsøku, hevði beiggin fingið føroysk klæðir frá ommu síni, sum hon sjálv hevði gjørt. Men soleiðis skuldi ikki verða. Í hesum føri ber væl til

tú teg um, at tú ikki fekk hjálpt til. Tó royndi tú at luttaka og royndi enn, sum áður, at binda klæðir upp á okkum. Tú gleddist um, at tað skuldi vera brúdleyp í familjuni, eins og at langommubørn vóru

mamma tók seymimaskinuna fram og fekk skift okkurt lýnilásið ella lappað onkur klæðir. Hon hevur altíð dugað væl at gera klæðir í stand aftur. Stokkarnir hevur hon eisini verið ófør við, tað eru ikki so fá

rulli­stólin hjá Janu út í gong­ina ímeðan vit fóru at eta nátturða og døgurða. Tú bað meg leggja klæðir saman fyri tykkum, tømdi uppvaskimaskinuna, og eg gjørdi alt sum eg var biðin um. Tú hevði einiaferð

eg". Sólrun var ein stolt kvinna! Hon fór ikki í hvat sum helst, var altíð væl ílatin, elskaði góð klæðir og smúkkur. Nýliga fekk hon Georg Jensen oyraringar frá Páll, sum hon var serliga glað fyri. Góði

abba ein onnur. Abbi var altíð góður í ráðum og hvørja ferð eg sat og ivaðist, um eg skuldi hanga klæðir út ella ikki, hugdi tú út og eftir hvat Hann hevði sagt um veðrið, segði tú mær, um tað fór at vera

á Landssjúkrahúsinum. Mamma var, alt tað eg kann minnast, sera góð til hendurnar. Hon seymaði mær klæðir, bant nógv ymiskt bæði til mín og ommubørnini. Tá eyguni hjá mammu fóru at bila, byrjaði hon at ganga