eisini út í avtaluna um at 1. mai skal verða fastur frídagur og enntá fer lønardeildin so langt, at hon noktar dagrøktarunum at fáa partvísa løn undir sjúku, soleiðis at hendan løn saman við dagpeninginum
itið í ár, so vinna vit tað næsta ár. Í øllum førum um gongdin framhaldandi verður tann sama, sum hon er í løtuni. - Vit hava eina góða blanding av royndum og ungum leikarum. Fleiri av teimum ungu hava
umboðum á danatingi er danska stjórnin tí í andsøgn við fólkarættin. Sjálvandi skuldi stjórnin, tá hon læt okkum fáa rættin at krevja upp skatt í Føroyum, gjørt greitt at lønirnar til okkara umboð á
sigrarnir eisini. Persónurin, sum livir sum hann hugsar, verður væl lýddur. Fyritøkan, sum livir sum hon hugsar, fær góð úrslit og veksur. Ítróttarfelagið sum livir sum tað hugsar fær góð útslit – og til
allan knøttin og hevur bæði skapt virði burturúr onkrum, sum okur annars ikki leggja stórt virði í, og hon hevur við hesari vøruni kollvelt læknavísundina. Hugsa tær til - toskaskræða sum kunstig húð. Okkurt
verið støðan seinastu 20 árini ella so fyri toskin. Ein trupulleiki við fiskidagaskipanini er, at hon virkar ímóti effektiviteti. Tá skip í botnfiskiflotanum vilja fara undir okkurt, sum ger tey meira
inni har vit eru líka so lítil, sum vit helst vildu verið stór, har rakar fjallatalan. Tí har rakar hon kanska ta Guðs- og menniskju-myndina, sum vit frá upphavi vóru ætlað til... Um ósæluna, veikleikan
kom fram, skrivaði eg eitt handrit til ein stuttfilm um eina maskinu, ið var blivin so klók, at tá hon steðgaði upp, so var tað ikki ein mekanikari, men ein sálarfrøðingur, ið varð tilkallaður, sum kundi
Gundadali kom ikki upp á tal, sigur Jákup. Tað endar við, at Jákup á Borg skiftir til HB. Familjan stuðlar honum, men onkur av garvaðu viðhaldsfólkunum vildu ikki heilsa upp á hann longur. – Eg var glaður fyri [...] venjaran fingið at vita hvør er úttikin. – Hann sigur so tillukku við landsliðsúttøkuni, men eg trúgvi honum ikki. Tá fekst tú boðini umvegis tíðindini í Útvarpinum, greiður Jákup frá. Fyrsti dysturin er
frásøgn er ein áhugaverd donsk kvinna, sum Frida og Johan Evensen fáa sum lærarinnu til síni børn. Hon kallast Ingeborg Andersen, og vit endurgeva part av teirri frásøgn um hana, sum stóð í limablaðnum [...] ótrúliga heppið, at søgan hjá henni og Jens Christian varð niðurskrivað beint áðrenn Anna doyði í 1928. Hon var prentað í FF-blaðnum í 2003, og tað eru enn fólk, sum spyrja eftir henni. Tískil kunnu vit eisini
