sum vóru eitt serligt ?fenomen? við Gjógv. Hetta at lata nøkur skinn til Kunoyar. Hví hetta var, visti eingin í mínari tíð. Men tað veit Petur Jacob nú. Eg haldi meg tó vita, at Gjáarmenn valdu tey smæstu
brúka til barnagarðin á Teiginum, heldur Páll á Reynatúgvu vera at tilleggja sær evni, hann ikki visti seg at eiga. -Eg haldi, at tað er at tilleggja mær sterkari hugflogsmessigar eginleikar, enn eg eigi [...] ávirkan frá Pálli á Reynatúgvu, sigur hann. Inside vitan Páll á Reynatúgvu viðgongur tó, at hann væl visti um lógaruppskotini, áðrenn tey komu í Tingið. Tað vil siga meðan Almanna- og Heilsumálastýrið arbeiddi
burturav fyri føroyskum sjónarmiðum. Einamest mótvegis tí danska almenninginum, sum at kalla einki visti um Føroyar, og hann dugdi sum eingin annar at fara við danskarum. Kanska tí, sum hann sjálvur segði
øll. Ikki minst eiga teir mongu bilførarnir at hava eyguni eftir fólki, sum eru til gongu. Útvarpið visti nú um dagarnar at siga frá, at mongu jólahaldini høvdu ikki havt við sær, at fólk vórðu tikin fyri
, so verði eg glaður. Men at hava hjallin á sjónum er tiltikið." Jóan segði ikki meira, men hann visti, at bóndur vildu, at døtur teirra giftust múgvandi bóndasynum. Tað var tryggari og meira æruvert enn [...] Og várið kom og fór, men enn søgdu foreldur hennara onki. Um tey onki vistu, ella onki vildu siga, visti hon ikki. Tó vita tað, tað máttu tey. Sovorðið duldist ikki. Men so ein dag, meðan móðir og dóttir [...] í at drongirnir fjeppaðust um hana. Nú var hon álvarsom, men óð var hon ikki longur. Men móðirin visti, at hon goymdi tað, hon hevði sagt, í sinninum. Og móðirin hugsaði víðari:"Var tað nú satt, sum eg
Lian hevur búð í Vági seinastu seks árini, og hon er fegin um at búgva har. Tá Lian flutti til Vágs, visti hon einki um Føroyar, men hon helt tað vera áhugavert at royna nakað nýtt í eina tíð. ? Tað var heilt [...] í Keypmannahavn, men hon vildi kortini fegin hava starv sum studentaskúlalærari. ? Tá eg søkti, visti eg ikki annað um Føroyar, enn at landið var til. Eg hevði hoyrt um hetta landið í barnaskúlanum heima
Mannættin var smokkað so djúpt niður í myrkur vónloysins og syndarinnar, og ótti nívdi henni, so eingin visti sær bjarging, men tá var tað ljósið tendrað, sum skeint yvir allan heimin til at lýsa fyri teimum [...] hansara var lóg. Hann sendi júst tá boð út um, at allur heimurin skuldi skrivast í manntal, men hann visti einki um tað barnið, sum júst tá var borið í heim, men vit høvdu vitað lítið meira um Augustus í dag
i. Sóleyð og Hanna høvdu góðar tíðir, og vóru eitt fitt petti frammanfyri hinar kvinnurnar. ? Eg visti ikki, hvussu tað fór at ganga í kjóla og bikini, men eg hevði sett mær fyri at vinna forðabreytina
Nónfjall legði fram á fundinum hósnáttina, vóru so leysar, at tær kundu ikki góðtakast. ? Og hann visti væl, at avleiðingin av tí bleiv, at koyringin helt uppat. Og nær hon verður tikin uppaftur, er púra
tódnaði ógvuliga nógv undir viðgerðini í løgtinginum, og longu 3. januar (tá árið var 2_ døgn gamalt) visti útvarpið at siga, at ársins fyrsta eykafíggjarlóg var á veg. Síðani hava tvær aðrar verið nevndar