Krimiskaldsøgurnar hjá Ian Flemming um hendan ladykiller og nógv drekkandi bohema njósnaran eru endaðar sum bæði kult og kamp, kitsj og modernistisk myta alt í senn. Aftur til fyrstu bókina Hetta
skyldur við fyndarorðið ella orðatakið. Og fyndarorðið – “evigt ejes kun det tabte” ella “frailty, thy name is woman”, fyri bara at taka fram tvey dømir - er í sínum kjarna í ein vissan mun foreinklað, umboðar
kunnugt verið við í tí danska stríðnum móti Proysalandi og Eysturríki í 1864. Ávirkanin frá hesum manni nam við Janus kanska nakað um somu tíð, sum hann fekk sín ?máldóp? og ein spildurnýggj kensla, ein føroysk
fekk meg at skilja eitt lítið sindur, og tað var Primo Levi. Við sínum beinraknað og flótandi máli nam hann við nakað, sum fekk meg at skilja, at tað var óskiljandi tað sum hendi í Auschwitz. Hann skrivaði
men tað kundi ivaleyst verið gjørt meiri at bundi ættarliðini beti saman. Vit mugu sjálvi At enda nam Heri Joensen við tað at eldast og arbeiði og áhugamál. Vit vita øll sum arbeiða, at tann dagur kemur
hugsast serliga framkomin. Hann var ikki meira enn 6 ára gamalur, tá tey fluttu til Danmarkar, og hann nam ikki føroyska jørð aftur fyrr enn 20 ár seinni. Føroysku daddurnar Men óivað er eitt svarið, at hann
eru. Men hann vísti eisini á, at vit hava staðiliga brúk fyri einum nýggjum vinnupolitikki. Men hann nam eisini við støðuna í Suðuroynni og nevndi nakrar møguleikar fyri at venda gongdini í oynni. Føroyar
stóð urðargrótið vælfjøggað. Kavabjálvin rakk niður á øklar, og tað ódrúgva ljósið um hesa árstíðina nam við eggina, fór fram við Skammrókum og Mosarókum og datt niður á Kálvaslætta, har tað hvarv í tí foyma
fái hann fyri tað. Lítið vitstu fólk í Oyndarfirði, at altartalvan var málað av einum málara, sum nam sær læru í list í Frankaríki (1810) og í Italiu (1815),. Samstundis sum Eckersberg var í Rom, var eisini
