árunum. Leygardagin gjørdu vit ta_, sum var alney_ugt. Vit eru vi_ í kappingini. Men vit ásanna, at hon ver_ur tøtt og hør_. Havnarbáturin hevur víst, hvat hann megnar, og Hoyvíkingur, Vágbingur, Eysturoyingur

spælið var fyri tað allar mesta sera reint, og dómararnir gjørdu so heldur ikki uppgávuna truplari, enn hon var.

prógvum um óreglusemi løgmans. Ikki er meir enn hálvskrivað orð, so hevur hendan bókin, enntá áðrenn hon er útkomin, fest í ein nýggjan eld. Fólkaflokkurin ákærir Tjóðveldisflokkin fyri at standa aftanfyri

havnarmonnunum, og so var. Kyndil hevði leiðsluna, tað ið eftir var av dystinum, og sum oftast var hon upp á tvey mál. Rættuliga sigandi fyri støðuna hjá KÍF var tað eisini, at einasti leikarin hjá teimum

havnarmonnunum, og so var. Kyndil hevði leiðsluna, tað ið eftir var av dystinum, og sum oftast var hon upp á tvey mál. Rættuliga sigandi fyri støðuna hjá KÍF var tað eisini, at einasti leikarin hjá teimum

ikki at meta um hópin, tí hann hevur bert havt tí einu venjingina við okkurt um tíggju monnum, og hon var innandurða. Ikki fyrr enn venjingin er byrjað úti á vøllinum við øllum hópinum, ið telur tjúgu

seg inn á Gerster. Nú er bert at vóna, at slíkur atburður ikki verður at síggja í steypafinaluni, tí hon verður send í sjónvarpi til alt Føroya fólk, og tá er umráðandi at gera góða reklamu fyri hondbóltin

bara sum kimiligir ormar í vátlendinum og meginparturin av lurtarafjøldini er meira massfoss enn hon var frammanundan sendingini. Mikudagin var aktuelli skattalættin á skránni. Treysti landsstýrismaðurin

var so bleytt, at annað tilfar mátti koyrast í. Vøllurin ein kleppur Havnará varð eisini veitt, so hon ikki rann eftir vøllinum, men helst bleiv vøllurin ongantíð heilt liðugur. Upprunaliga var ætlanin

fáa skyldina fyri nógv og er helst ikki nakað meistaraverk innan lógarsmíð. Men á onkrum økjum er hon nóg greið m.a. í § 8. Har er tað blaðmaðurin villist í síni tulking, tá í hann sigur, at sama slag