Tá tyrlan hjá Atlantsflogi skuldi fara úr Mykinesi fríggjadagin, var veðrið nakað óstøðugt í bygdini. Hvirlur vóru, og í somu løtu sum hon fór uppfrá, kom ein hvirla aftanífrá og niður yvir tyrluna. Hetta

avlýstur vóru fyriskipararnir sera væl nøgdir við fundin - Hatta var ein ordiligur sólskinsfundur. Veðrið var gott. Har vóru nógv fólk. Løtan var stuttlig. Nógvir spurningar vóru settir, og kjakið var gott

na í Meinigheitshúsinum. Við sær hevði hon dreingirnar báðar, annar í og hin sitandi á vogninum. Veðrið var av tí allar fagrasta. Hóast hon henda dagin heldur kundi hugsað sær at børnini hittust úti á

renning Veðrið var av tí besta, men undirlagið var ikki tað ein rennari er vanur við, tí tað var kavi. Hetta gjørdi kanska eisini sítt til, at úrslitið bleiv so nógv ørvísi enn tá í 1. umfar bleiv avgreitt

og slætt øki til bilar. Verri er hjá teimum, sum eru til gongu. Tey sleppa ikki undir tak, hvussu veðrið so leikar í. Tað er ikki heilt rætt at siga, at tey sleppa ikki undir tak. Tí ansar ein væl eftir

dagar. Helst ikki fyrrenn mánakvøldið ella týskvøldið. -Streymurin er so harður í løtuni. Og so er veðrið heldur ikki av tí besta, sigur hann. Norður úr Mýlingi Tað er altíð ójavnt, hvussu nógvar línur ið

Hetlendski løgmaðurin segði, at hann vildi ynskt at verið við á fundinum í á Føroya Tele, men at veðrið í Hetlandi forðaði honum í hesum. Hann fegnaðist um sáttmálan, sum var undirskrivaður og segði seg

høvuðsvegnum. Á G!-festivalinum í fjør var sama skil, við bilum parkeraðum á landsvegnum. Tá var veðrið keðiligt, tað var toka og myrkt, og vit vóru bangnir um øll tey fullu fólkini, sum gingu og mólu

lættir túrar, sum øll klára, hvør í sínari ferð og ætlanin er at leggja til brots, sama, hvussu veðrið er, tí tað er alt innanbíggja. Upplýsing hevur stóran týdning og tí fáa luttakararnir eisini eitt

hevur skund , hevði ov nógvan skund. Tað, hann bar fram, var ikki meira enn hálvsatt. Í Vágum var veðrið av tí fagrasta um vikuskiftið. Hvussu tað var Í VIKISKIFTINUM har baðmaðurin var (hvar tað so er)