gera tað rætta hvørt einasta ár, tí tann menningin, sum barnið fer ígjøgnum á hvørjum aldursstigi, hon kann ikki endurtakast ella útsetast. Tað er ikki sum hjá vaksnum, ið væl kunnu finna seg í ringum korum
sett sín fót sín í Rúsuna, sigur Heðin. Heðin heldur, at rúsdrekkalógin átti at verið endurskoðað, nú hon er vorðin tíggju ára gomul. Hann sigur seg ikki ynskja at fáa føroyingar at drekka meira, men vil heldur
longur aftur í røðini, og eisini, at Helena Dam á Neystabø als ikki rakk upp á listan í Suðurstreymoy. Hon hevur annað uppiborið, sigur Inga Ellingsgaard, forkvinna í KSF. Hóast allir floksformenninir í valstríðnum
er ein søga frá tí dagliga lívinum, sum er sonn. Einki vita vit um hvussu glað, ið ærin var, tá ið hon fekk smálambið aftur, og ei heldur vita vit, hvussu nipin ravnurin var, tá ið hann so nakkalangur kom
marknaðinum so leingi. Føroyingurin er ofta sera vana-bundin og kenningar-trúgvur, og hetta ger, at hann/hon ikki roynir nýggjan útbjóð-ara beint sum hesin kemur fram. Man er skeptiskur mótvegis nýggjum fyri-tøkum
gjørt eitt megnar arbeiði. Tað er at fegnast um, at eystanstevnan aftur hevur fingið tað innihald, hon hevur uppiborið. Hans Petur segði, at heima hava fólk hvør í sínum lagi málað og pussað, og nú stevnan
íslendskum ella við at smíða sjálvur. Hanus hevði kjølfestuna frá uppvøkstrinum úti í Skúvoy, og tað er hon, sum leiðir hann á beina leið. Fá ár seinni sat eg seint eitt kvøldi við handritinum til "Dóttir av
svningaði, og støðið var øgiliga høgt. Pól F Ikki veit eg, um konsertin mikukvøldið varð tikin upp, men um hon varð, so vóru vit áhoyrarar vitni til eina føðing av einum kvøðuljómaslagara. Endin á konsertini gjørdist
so verður farið undir at landa og veiðan hjá Akamalik gevur einki arbeiði á landið, annað enn at hon verður á plattum førd í bingjur og síðan flutt av landinum sum liðugt vøra. Men dagin, tá skipið kemur
so verður farið undir at landa og veiðan hjá Akamalik gevur einki arbeiði á landið, annað enn at hon verður á plattum førd í bingjur og síðan flutt av landinum sum liðugt vøra. Men dagin, tá skipið kemur