– Hetta, tí luttakararnir á síðsta skeiði ynsktu flestallir, at skeiðið var longri. Tey sóu, at skalt tú veruliga koma í dýpdina við tínum listaliga virksemi, mást tú hava meira tíð, sigur Hedvig Wes [...] skilagóða avgerð. – Á háskúla fært tú ein skáa úr øllum resinum í skúlanum og samfelagnum, har tú ofta skalt røkka ávísum úrslitum, ella gera og vera, sum onnur krevja av tær, sigur háskúlastjórin. Háskúlastjórin

sum komu heim av skipi, og vant varð tvær tríggjar vikur. Støðan í dag er hon, at skalt tú luttaka í kappróðri, so skalt tú hava venjingartól av øllum handaslag, og hetta kostar pening, so tað stendur eftir

arbeiða við tí og høgga tað til við góðum úrsliti. Men so kann tað brádliga støkka sundur, beint sum tú skalt seta tað á sítt pláss í garðinum. - Ja, tað er sjálvandi ógvuliga ergriligt, um tú hevur arbeitt leingi

ístaðin ella inn ímillum, og tá uppfylla vit ikki boðið, sum Jesus helt fram fyri hinum lógkøna: Tú skalt elska Harran, Gud tín, av øllum hjarta tínum og av allari sál tíni og av øllum huga tínum, hetta er

biðið Gud um at fingið mín vilja, so kundi tað hent, at Gud ein dagin svaraði mær: Tað er í lagi tú skalt fáa tín vilja. Og eg hevði verið glataður«. Guds lyfti eru grundað á Guds trúfesti. Tí kunnu tey bera

Hann kanst tú líta á, og til hansara kanst tú altíð fara við øllum, sum tyngir. Hann vil ikki, at tú skalt blíva einsamallur í ævinleikanum, men hann vil frelsa teg frá glatanini. Er nakað, sum kann frøa eitt

syndir. Kærleikin fær tað síðsta orðið. Um ikki yfrr, so tá ið vit verða løgd í grøvina: úr mold skalt tú aftur rísa upp! P. M. Rasmussen, sóknarprestur

tungur at bera. Tá sendi Guð ein eingil til hansara og eingilin segði við hann: »Kom við mær. Nú skalt tú sleppa at velja tær ein annan kross«. Eingilin førdi mannin út á ein stað, har nógvir krossar vóru

rætt til at gevast og setast hendur í favn mótvegis neyð og órættvísi. Tað, tú kannst rætta uppá, skalt tú rætta uppá. Ein kristin hevur eina ábyrgd bæði í samfelagnum og í politikki. Tað ræður um at halda

menniskju uppá teirra egnu treytir. Og tað heilt avgerandi, hon torir at siga, at tú skalt trúgva tú ert nakað, at tú skalt tora at trúgva á teg sjálvan. Bæði tá tú hevur tað gott og fungerar væl, men ikki