Tíðin gongur skjótt, og 21. mai er longu 1 ár síðani, at Jan Jespersen andaðist og fór um ytstu sýn. So ymisk okur eru sum menniskju, so hava eini óvæntaði deyðsboð næstan altíð sama árin á okum øll.

Vit høvdu ynskt at vit ikki vóru í tí støðu, at tað var neyðugt at skriva minningarorð um teg góði Sigmund. Vit høvdu sjálvandi ynskt at tú vart her hjá okkum í mong ár afturat, men tá støðan er sum hon

Tað var við stórari sorg, at vit frættu tíðindini um, at Jógvan S. Simonsen ikki var millum okkum longur. Henda dagin kom tann stóra kvirran, tá tann virksama sálin fór yvir um fjallatromina og inn í

Tað var við stórari sorg, at vit frættu tíðindini um, at Jógvan S. Simonsen ikki var millum okkum longur. Henda dagin kom tann stóra kvirran, tá tann virksama sálin fór yvir um fjallatromina og inn í

Osvald var føddur í Sumba í 1923, har hann eisini vaks upp. Sum heilt ungur fór hann til Tvøroyrar at ganga í prelimenerskúla og kom til frelsandi trúgv á Harran Jesus har í 1940, 17 ára gamal. Tað um

Kristian hjá Kalle, sum vit kallaðu hann, er ikki millum okkum longur. Tað kom sum ein skelkur, sjálvt um eg visti, at hann var álvarsliga sjúk­ur. Vit vuksu upp saman sum grannar. Kristian, tann lívs

Nú Juli mánaði er komin og summari av álvara tekur við, leita tankar okkara aftur til summarið 2011. Á sama hátt sum nú, gleddu vit okkum um hesa dei­ligu tíð sum stóð fyri framm­an. Fyrireikingarnar

Elskaða mamma, ringt er at skilja at tú ikki ert ímillum okkum meira. Tað hevði eg ikki væntað leygarmorgun, tá Eli ringdi og segði, at tú ikki hevði tað so gott, og at tú skuldi á hospitalið. Eg hevð

So fór mín góði vinur Olv­heðin í Harrans hendur. Nú fekk hann frið frá síni sjúku, sum tyngdi hann í nógv ár. Olvheðin var heilt ung­ur, tá hann gav sítt lív til Jesus. Eg og Olvheðin ar­beiddu 4 ár

Tá eg setti meg niður at skriva nøkur minn­ingar­orð um mín góða vin Brynjolv Nicolajsen, so fara tankar mínir at sveima, og eg spyrji meg sjálv­an, hvar tíðin er farin. Brynjolv var sonur Gunn­hild og