hava eisini verið frammi um at gera ein granskingardepil, serliga við atliti at náttúruvísindini, á Sundi. Altjóða verður Research & Development (R&D) ella Gransking & Menning (G&M) ofta havt lofti Vit hava
Grótrúgvan fer ikki at skemma “náttúruna sum minst”. Tann stóra trupulleikan við tunnilsgróti sóu vit á Sundi, har 500.000 rúmmetrar oyðiløgdu fjøruna. Og vit síggja skommina á Velbastað, har grótrúgvurnar eru
Onnu Elisabeth Joensen, dóttir Mikkjal í Kristnastovu úr Havn Av tí at mamma Ingrid eisini var úr Sundi og ferðaðist sum ung í Føroyum, komu tey bæði at kennast har norðuri. Ingrid plagdi at vera í handli
reint og pent. Dánjal giftist Í 1911 giftist Dánjal við Inger Julionnu Mariu Joensen, ið var fødd á Sundi. Hon var vanliga kallað Inga. Petur, elsti beiggi Dánjal, gav teimum ein neytafjórðing, eina kúgv [...] Bygdi sær hús Seinni flutti foreldrini hjá Ingu, Sigrid f. Bærentsen og Johannes Joensen, húsini av Sundi og bygdu tey upp aftur í Rættará í Havn. Johannes var framúr grótmaður. Dánjal sigur, at verfaðurin
dóttir Sonnu og Louis Apol. Tað er greitt frá hennara ætt í teirri røð, sum vit høvdu við Jakku á Sundi seinasta summar. Hanna og Jakku eru nevniliga systkinabørn. Her skal minst møguligt takast upp aftur [...] sum tá førdi Leiv Øssurson, sum var ein trolari á Tvøroyri. Hann var mammubeiggi Jákup Reinert á Sundi. Onkur segði, at vit máttu fara at práta við Olgeirsson, sum var íslendskur konsul, og sum var umboðsmaður
Vit hava nú í tveimum Miðvikum greitt frá lívinum á Sundi og frá sambandinum við Norðradal og Kaldbak. Men nú er Jakku vaksin, og tíðin er komin at fara til skips sum hjá øðrum dreingjum. Hetta er beint [...] útróðrarmaður. Vit hava eisini meira av tilfari frá bóndagarðinum. Greitt fer at verða frá Müllerættini á Sundi.
høgtíðina verður Miðvikan ikki aftur fyrr enn 9. januar. Tá verða tveir partar um Bærentsen ættina á Sundi
at greiða frá. Dánjal J. Bærentsen var føddur 8. oktober 1916. Pápi hansara var Hans Bærentsen av Sundi. Mamma Hans var bóndadóttir úr Kvívík. Tí varð pápin sendur norður til Kvívíkar longu 2 ára gamal
eins og í mjørka er tað kámt fyri eygunum. Nú er tað Hoyvíkshólmur, vit síggja, og skerini í Hólmasundi hómast í rok og broti fyri stavni. Hann hirðir undir við øgiligum bylgjum. ”Já, ja, tað er ikki
mamma hennara, fyri mær, at eitt kvøldið var Petur, sonur hennara, farin eftir neytum norðuri í Sundi. Tá sær hann ein mann koma niðan úr fjøruni við einum gráum veðri. Petur helt fyrst tað bara vera
