vaktleiðarin minnir fólk á at taka upp uttanfyri og ikki minst at tryggja trampolinir og annað, sum ofta fer á flog í vindinum.

Tað er vanligt, at lond leggja nationalu kappingina í langteini á fjallasúkkling um heystið. Ofta tí at kappingin merkir endan av kappingarárinum og at styttri og skjótari teinarnir liggja fyrr á árinum

lýsingar av orðinum ”heim”, eitt nú ”staður, har ein býr.” Í orðtøkum, yrkingum og vendingum kemur orðið ofta fyri: Heima er best, Heim, kæra heim, Heimið er har, sum hjartað er og Vit sigla heim. Føroyar eru

í bestu deildini uttan mun til, hvussu úrslitið í Fuglafirði verður í dag. ÍF og B68 hava ikki so ofta dystast seinastu árini. Tað kemst av, at bæði feløgini hava flutt millum tvær tær ovastu deildirnar

hava verið, so er myndin tann sama – samráðingarnar fara ongantíð í gongd fyrr enn langt aftaná, ja ofta ár aftaná, at sáttmálarnir av røttum skuldu verið farnir úr gildi. So trupulleikin er generellur og

lagi, at pedagogar fáa sovandi náttavaktir, og hjálparfólkini koma inn um morgunin at taka sær av ofta tungum brúkarum? Skal pedagogurin ikki vera til arbeiðis, tá brúkarin er vakin? Tosa um virðing -

ørkymlan í familjunum, er tíðarskeiðið, har børnini við menningartarni verða 18 ár. Umframt at tannárini ofta eru trupul sum heild, so broytast flestu skipanir tann dagin barnið, sum ber brek, verður 18 ár, og

bæði Scania lastbilar og bussar. Tá mekanikararnir vóru í gongd á verkstaðnum í Søldarfirði, gekk ofta ein smádrongur ímillum teir. Hetta var sonurin, Bogi, ið eisini er við á onkrari gamlari mynd sum

sum fara higani við píkadekkum, sigur royndi dekkmaðurin. Hann sigur tó, at lastbilar og bussar tó ofta hava lamelldekk á trekkakslunum og píkadekk framman, fyri stýringina. – Men annars eru tey øgiliga

Tað er ofta at talan er um málríkar dystir millum VÍF og Team Klaksvík í Burn-mansdeildini, og í kvøld var einki undantak í Vestmanna. 70 mál vóru skotin tá VÍF vann ein trivaliga 39-31 sigur á Team Klaksvík