Christian og eg vóru starvsfelagar umborð á Norrønu í umleið átta ár, og vit komu at kennast rættiliga væl, og vit høvdu tað ógvuliga gott saman. Vit vóru ikki altíð líka samdir, men vit virdu hvønn a
Enn í dag, ein góðan mánaða eftir at Christian andaðist, kennist tað sera tungt at hugsa um, at hann ikki er ímillum okkum longur. Christian var eitt menniskja við nógvum talentum og góðum eginleikum,
Nú hann andaðist var hann tó veikur og »ikki tann sami Karl« sum hann sjálvur tók til, tá vit prátaðu saman við døgverðaborðið, tá eg slapp at gista har úti í Purkugerði á Ólavsøku. Eftir situr Greta,
Eitt klams við portrinum, nøkur blíð orð til Bob, og so opnaði hon úthurðina. Sum vársólin, ið kastar sínar heitu geislar inn í hvønn krók, fylti hon rúmini har hon kom. Hon var upptikin av at taka ti
Tung vóru boðini, at tú so bráðliga var tikin burtur av hesi fold eftir stutta sjúkralegu. Hevði verið og vitjað teg á Landssjúkrahúsinum tvær vikur áðrenn, har tú var til viðgerðar fyri sár í beininu
Tung vóru boðini, at tú so bráðliga var tikin burtur av hesi fold eftir stutta sjúkralegu. Hevði verið og vitjað teg á Landssjúkrahúsinum tvær vikur áðrenn, har tú var til viðgerðar fyri sár í beininu
Bogi flutti í annan stað at verða, har eingin pína ella sjúka herjar. Bogi hevði eitt trygt barndómsheim. Hansara fosturforeldur vóru Astrid, sum var ætta úr “Heiðinum” og Petur Petersen, ein kendur d
Tá eg hoyrdi andlátið av Freydisi mikukvøldið tann 16. mars, vildi eg illa trúgva hesum, tí sunnudagin áðrenn var eg inni á gólvinum hjá henni, og hon var sum altíð blíð og prátaði um mangt og hvat, m
Fríggjamorgunin bórust boðini um, at Bjørn Harlou, landsdjóralækni var farin, eftir drúgva sjúkralegu. Bjørn Harlou byrjaði sum landsdjóralækni í Føroyum seint í 1995. Í sínum arbeiði hevur hann serli
Saknurin er stórur, tí vit hava mist okkara kæra vin og starvsfelaga, sum var so einastandandi arbeiðssamur, gávuríkur, gløggur og loyalur. Bjørn Harlou byrjaði í starvi sum landsdjóralækni í oktober
