við, at hetta svarar rættiliga væl til veruleikan. - Tey ungi hugsa ikki um fakfeløg, eftirløn og trygging. Í øllum førum ikki fyrr enn tey koma í trupulleikar. Men tá er tað ov seint, sigur Pætur Niclasen
sigur hann. Hann sigur, at tað kostar einar 50.000-70.000 krónur um árið í leigu, streymi, olju, trygging og øðrum, at hava húsið standandi og tí hevur hann hugsað um, hvussu tað ber til at útvega húsinum
skipasmiðjur, fyritøkur sum framleiða lemmar, snellur og ekkolodd, og fyritøkur sum hava við fígging, trygging og veiting av ymiskum tænastum og vørum til fiskivinnuna. Við framsýningum sínum hava tær størru
kundu teljast á hondunum. Hann fór seinni til Danmarkar, har hann gekk á handilsskúla og arbeiddi í trygging. Í 1958 stillaði Suðurstreymoyar Javnaðarfelag hann upp sum nummar eitt til løgtingsvalið - tá varð
segði, at ikki bleiv helma í áðrenn trupulleikin var loystur, vælvitandi at tað tekur nøkur ár. Trygging bleiv givin um at kvaliteturin (dygdin) av ansingini skal verða í hásætið eisini við alternativum
Niclasen. Og tað er ein rættiliga dýr íløga. Hann vísir á, at kapital kostnaður - keypsprísur og trygging - venjingar og manningarlønir koma upp á 12,8 milliónir krónur, longu áðrenn tyrlan yvirhøvur lættir
Havn. Hvør eigari rindar húsaleigu til Føroya Lutaíbúðarfelag. Lutaíbúðarfelagið rindar lánsgjald, trygging og viðlíkahald, meðan tann einstaki eigarin rindar fyri egna orkunýtslu. Lutaíbúðarfeløg fáa eins
siga, at hetta er ein leiguvelta. Bóndin á Klettagarði sigur, at talan er um starvsfólk hjá Betri Trygging, sum vendu sær til hansara um møguleikan at gera eina felagsveltu í bønum hjá honum. - Eg haldi [...] hon hevur staðið. Poul Klementsen sigur, at einasta kravið, hann hevði til starvsfólkini hjá Betri Trygging fyri at lata tey velta í hansara bøi, var, at veltan skuldi sproytast - ella viðgerast - móti s
vælferð, persónligu fíggjarætlanina, lántøku, uppsparing/íløgur, skatt/gjøld, frádráttir/stuðul og trygging. “Avbjóðingar á arbeiðsmarknaðinum”, ið m.a. snýr seg um arbeiði (týdning/tørv), arbeiðsmarknaðin
kundu teljast á hondunum. Hann fór seinni til Danmarkar, har hann gekk á handilsskúla og arbeiddi í trygging. Í 1958 stillaði Suðurstreymoyar Javnaðarfelag hann upp sum nummar eitt til løgtingsvalið – tá
