ódnunum í Norðuratlantshavi. Ein áminning um hetta sambandið kom, tá eg í oktober í fjør var í Aberdeen og hugdi eftir fótbóltsdystinum millum Skotland og Føroyar. Í hýruvogninum fekk navnið Føroyar uttan nakað [...] vit í framtíðini kunnu vænta, at føroyskir løgmenn verða móttiknir á ein hátt, ið sømir seg fyri tjóðarleiðarar. Hetta fer at verða ein stórur munur frá upplivingunum hjá hansara undanmonnum. Eg trúgvi ikki [...] summarkvøld og kallaði tað mest stórsligna sjón, hann nakrantíð hevði sæð. William Morris er bert ein av fleiri navnframum bretskum gestum, sum hava fingið eina ógloymandi ímynd av vøkru og óspiltu føroysku

føroysku sjómanskirkjuni ella siglandi føroyinginum. Tí at ein og hvør, sum kendi til mannagongdirnar hjá donsku sjómanskirkjuni visti frammanundan, at ein innkalling av einum umsøkjara var tað sama sum at viðkomandi [...] sum fjaldi ein loynidóm, ið ikki toldi dagsins ljós. So kundu teir sleppa at velja ímillum meg ella játtanina hjá landsstýrinum. Og eftirsum at teir vóru í dýrastu neyð fíggjarliga, kann ein og hvør rokna [...] leingi sum peningajáttina úr Føroyum var óviss. Men Ronald og Claus tóku ein vælumhugsaðan kjans. Teir vistu sum var, at eg fekk millum lítla og onga undirtøku av prestunum at verða valdur í nevndina fyri

Fyrstu árini var tað ein vansi, at tað var so trupult at sleppa av við fiskin. Men hesin trupulleiki varð loystur, tá ið flakavirkið Norðís kom á Eiði. Endaðu uppí Kellingini Norðís fekk eisini stampagoymslu [...] kjølurin brotnar, men tað kom annars ikki ein dropi av sjógvi inn í bátin. Her var at gera skjótt av og at leypa uppá hellina, áðrenn báturin fór aftur á sjógv og sakk. Hetta gekk væl. Máttu leypa bein [...] beinið. Har var ein rættiliga stórur steinur, sum var dottin niður av Kellingini, og sum ikki kom at vera undir á flóð. Í sundinum var nokk so nógvur súgur. Tá ið tað súgaði út kom ein flái hinumegin undan

fer at verða gjørd ein roynd at lýsa søguna hjá teimum. Vit hava prátað við synir Óla Jákups, Símun og Óla Jákup, sum varð føddur aftaná at pápin doyði. Sámal Jákup fekk eisini ein son, eftir at hann var [...] gjørdist ein rættu­lig veking í bygdini. Tað stóð nógv á fólki, sum rímiligt er. Bjarni sigur, at eina ferð var ein genta, sum reisti seg upp á einum møti at vitna. Tað stóð so nógv á henni, at hon fekk ikki [...] varð latin ein upp­­hædd til einkjuna og afturat tí ein upphædd til børnini. Men upp­hæddin til børnini kundi ikki rørast fyrr enn barnið var 18 ár. Rentuna kundi mamman tó taka út. Súsanna fekk eisini aðra

gera uppi á Ryggi í løtuni. Eisini hevur hendan fyritøkan syrgt fyri, at onki spillvatn rennur á sjógv á vágni. Alt í alt nakað fyri nakað, sum ger at tað er til at liva við at virksemi er á vágni sum [...] Borgarafundur hevur verið um vindmyllur, sum ætlanin er at seta upp norðureftir Eiriksfjalli. Sjálvur fekk eg ikki luttikið vegna sjúku, men eg kenni ætlanirnar frá mínari tíð sum borgarstjóri, varð sjálvur [...] at koma við míni hugsan um hesar ætlanir. Grundleggjandi eri eg av teirri hugsan, at Sandoyggin er ein perla, sum vit við hond og fót mugu royna at halda fast við, so vit lata eftirkomarunum oynna í sama

landinum.) Tónleikur og sangur. Borgarstjórin hevði orðið. Og so fór ein lítillátur maður fram á gólvið og helt ein røðu um list Ingálvs, ein røða sum átti at verið endurtikin, og um bókina, sum hesin sami [...] afturundirgerðir í huga hyggjarans - . Ein fotomynd Á eini klárari mynd (s. 277) standa uttanfyri Statens Museum for Kunst nøkur ung listlesandi um 20 ára aldur ein várdag í 1942 við ungdómsins kæti, dreymum [...] Fællesskab fyri lívið. Men tað er ein onnur søga. Ingálvur og Poul kendust og hildu sera nógv um hvørannan. Lis og Jørn Utzon Leiðir listamanna “eru órannsakiligar”. Jørn, ein ungur drongur gekk í Aalborg,

Tað má nokk sigast at vera ein av stórhendingunum í Kollafirði í mín­um dreingjaárum, tá ið vegur var gjørdur fram í dalin og heilt til Kvívíkar. Áðrenn hevði tað bara verið ein gongurás millum bygd­irnar [...] Kvívíksklyvjarnar, sum vit dreingir hildu vera eitt berg, har tað var høgt niður á sjógv, og Leynaklyvjarnar, har tað var ein høgur hamari á ovaru síðu. Tað var, sum hann hevði eitt loft, sum røkk nakað út [...] Teir skuldu eisini vera ein verja móti at koyra út í vatnið. Komnir til Kvívíksklyvjarnar varð lagt okkum so eina við ikki at fara út á stabbasteinarnar og hyggja niður á sjógv. Tá kundu vit fáa ørilsi

eg fór í koyggjuna. Um náttina gjørdist rættiligur stormur og eg var so óheppin at báturin fekk ein ordans sjógv og legði seg á liðina. Har mundi hann liggja í eini 30-40 sekund, og eg var av álvara bangin [...] undir øllum umstøðum. Lá á liðini Tað fekk Erik góða orsøk til at hugsa um, tá rættiligur vandi tók seg upp. - Eftir at tað hevur verið vindstilli kemur ofta ein lítil stormur. Eina kvøldið, eftir at eg [...] Føroya áðrenn ólavsøku. Eg hevði sett 37 dagar sum mál, men eg kom ofta í vindstilli, so tað bleiv ein væl longri og strævnari túrur, enn eg hevði ætlað og roknað við. Seinast seglbáturin hjá Erik lá í

Porkeris við Petur Larsen, har hon fekk nógva ætt. Hon fekk átta børn, og tvey av teimum fingu eftirkomarar. Annað teirra var Sigrid, sum giftist við Hans Ludvig Djurhuus. Hon fekk 11 børn. Josefina giftist við [...] Aksel Johannesen. A 26. Egil Skallagrimsson Livdi um umleið frá 910-990. Er ein tann kend­asti av íslendsku yrkjarunum. Ein lýsing av honum á norskum ljóðar so: Egils saga tegner Egil som en voldsom og [...] (Sonarmissurin), diktet til minne om to sønner, han havde mistet. Sambært søguni var Egil ein stórur og virdur maður. Hann fekk nógv av skafti. Men í Noregi var hann tó ikki so nógv umhildin. Hann gjørdi seg fleiri

Eysturoy hansara mentanarliga oasa, og sum ein modernaður før­oy­ingur tók til nú ein dagin, - Leivskvæði var hansara Xfactor. Umframt alt annað búði í Peturi eisini ein óvan­liga rúmlig og sterk polit­isk dimensión [...] 16. mai 1918. Sonur ein av kendu rituvíkingunum, Palla, sum aftur var sonur fyrstu niðursetufólkini í bygdini, og Fíu slektað av Skipanesi. Nakað eftir fermingaraldur togaði sjógv­urin í hann, og hesin [...] aftur­lemmin. Tá ið 15-favna merkið kom, var aftur ein ræðuligur minu­brest­ur, sum raseraði skip­ið, og táið hann síðani fór at leka, at drekka sjógv so rívan, var ikki annað at gera enn at seta bátarnar