eisini væl fyri hjá teimum at fiska. Reiðskapurin var lína. Agnið var sild, men føroyingar skutu eisini fugl til agn. Tá ið eystfirðingar fingu at vita prísin, sum føroyingar fingu fyri saltfiskin, tóktist tað

í Aberdeen. Hann hevði føroyska konu, og tey búsettust har. Maðurin umborð Dagin eftir fingu teir fugl til døgurða og bollasuppa. Tað smakkaði! Teir fingu eisini tveir kópar. Skiparin saltaði sær spikið

med Net. Lidt langt og vanskeligt var der at gaa, men de fik dog alle at se, hvordan man fanger Fugle heroppe. Her hvilede man i ca 3 Timer. Saa begav man sig paa Vandring igen til Bygden, hvor alle Baadene

og Jenny endaði hesa fyrstu derigentroynd sína, við at lata armarnar detta niður sum ein lamslignan fugl. Hindemann stóð eins og eun saltsúla, tá ið hond Jennysar kom í hansara lógva, og tey tóku ímóti

tí tá var hvørki frystikassi ella ískrubba, men sildin var spilt og bleyt. So fór John at skjóta fugl til agn. Vit royndu alla vikuna í fínasta veðri og fingu 6.000 toskar, sum vóru eini 100 skippund

Eg veit ikki, um hann mundi eiga nakra jørð, tá hann var ungur. Nú er tað, at hann skal fara til Fugl­a­fjarðar at keypa jørð. Hann hevði pengarnar í einum papp­írs­petti. Hvar hann hevði tað, veit eg

ser­liga millum kristin og fólk á høgra­vong­i­num. Mill­um tey, sum styðjaðu tann jød­iska hat­i­fugl­in, vóru danska andsmennið Ge­org Brand­es og tann gitni svenski rit­høv­und­ur­in Hjalm­ar Söderberg

1994. Meðan 1978-lógin var um fisk, eitur tað nú ”livandi tilfeingi”, ið tó ikki fevnir um hval, kóp, fugl og alifisk! Í stuttum kann sigast, at lógin var mest at líkna við ein fløkjustamp tá hon kom, og hon

1994. Meðan 1978-lógin var um fisk, eitur tað nú ”livandi tilfeingi”, ið tó ikki fevnir um hval, kóp, fugl og alifisk! Í stuttum kann sigast, at lógin var mest at líkna við ein fløkjustamp tá hon kom, og hon