Plagar tú at fara á ólavsøku? - Ja, eg raðfesti altíð at verða heima á ólavsøku, og eg elski ólavsøkuna. Eg búði uttanlands í nógv ár, og eg minnist, hvussu ringt tað var ikki at verða heima á ólavsøku [...] tjóð, er eftir mínum tykki, at vit fáa hesa inniligu tjóðskaparkensluna - at vit elska okkara land og fara við gleði í okkara tjóðbúna. Hon heldur, at hetta sæst eisini aftur í litfagra búnanum. - Tað er so
Plagar tú at fara á ólavsøku? - Ja, eg eri á ólavsøku hvørt ár. Tað sigur Tummas Pauli av Reyni. Hvat heldur tú er tað besta við tjóðarhátíðini? - Tað er at hitta fólk, fáa vitjan og støkka inn á gólvið
mist sessir sínar og løgtingið skuldi sjálvt velja sín formann. Henda stórhending kundi jú ikki bara fara aftur við borðinum. Tí sendi danska stjórnin uttanríkisráðharran til Føroya at halda talu á tingi
Plagar tú at fara á ólavsøku? - Eg havi verið á flestu ólavsøkum – uttan tveimum ella trimum, tá eg havi verið til arbeiðis uttanlands. Soleiðis sigur Bjarni Hammer. - Tá vit vóru børn, tóku foreldrini
er á at kontrollera (stýra) atburðin hjá øðrum, ja helst hjá øllum í samfelagnum. Slík stýring kann fara fram á alskyns hættir, gjøgnum meiri ella minni beinleiðis ella óbeinleiðis vald, men eisini er meiri [...] , ið søkja ímóti tí natúrliga heldur enn tí yvirnatúrliga. Eisini kann hugsast at vit í framtíðni fara at síggja nógv fleiri “grønar religiónir”, ið søkja eftir andanum í natúruni. Kring heimin eru alskyns
Plagar tú at fara á ólavsøku? - Sum smádrongur var eg á fleiri ólavsøkum. Vit áttu eina mostur og tvær fastrar í Havn. Tað sigur Jógvan við Keldu. Hann vísir á, at eftir at hann gjørdist tannáringur, var
Plagar tú at fara á ólavsøku? - Ja, tað plagi eg, sigur Djóni Nolsøe Joensen, landsstýrismaður. Hann vísir á, at opið hús verður heima hjá teimum hin fyrra dagin. - Hin seinna dagin fara konan og eg upp
prædika á ólavsøku. Eg eri ikki heilt komin á mál, men vit hava ein tekst at halda okkum til, og so fara vit helst at hoyra hugsanir um gerandislívið, sigur Jánnes Purkhús. – Hetta er serligt høvi, so
skipað soleiðis, at 75 prosent av søluprísinum fer beinleiðis til listafólkið, og hini 25 prosentini fara til Listafelagið, sum síðan verður brúkt til og stuðla nútíðarlistafólkum við at keypa onnur
øllum. Hjá leikarunum er altíð spennandi at fara á pallin, tí teir kunnu ikki vita við vissu, hvussu kabarettin verður móttikin, nær, og um áskoðararnir fara at flenna. – Tað er ikki bara stuttligt at