eisini verið dagar, sum hava kravt meira enn ov mikið av teimum, sum hava reikað gjøgnum djúpstu dalar, fyri at røkka tindinum vit standa á í dag. Tí er løtan eisini ein løta til rannsókn. Til umhugsunar
skuldu takast á sinni í samband við vatnorkuútbyggingarnar hjá SEV, vórðu sett stór og varandi sár á dalar, vøtn og áir í bygdini. Ein stór vatnorkuútbygging stendur nú aftur fyri framman, har Vestmanna enn
var 3. ørindi í sálminum ”Nú ringja kirkjuklokkur so hátt” hjá Símuni av Skarði: ”Tó myrkur fyllir dalar og skørð og stormurin ýlir í gjáum, so fjakkar Jesus enn á jørð við sínum jólagávum” Gleðilig jól [...] verður hin sjúki grøddur, nú losna hørðu syndabond, tí Jesus í nátt varð føddur. 3. Tó myrkur fyllir dalar og skørð, og stormurin ýlir í gjáum, so fjakkar Jesus enn á jørð við sínum jólagávum. 4. Ei brim við [...] í smáttuna inn, blíð orð hann við gomul talar, hann klappar bleiku barnakinn, av himni tá gleðin dalar. 6. Um sorgin veg til hjarta títt fann, vár Jesus teg aldri gloymir, og jólaboðið grøða kann ta sótt
Vøkur náttúra er at finna allastaðni í Noregi. Vøkur fjøll, langir firðir, grønir dalar, oyggjar og hólmar í túsindatali, sum allir bera uppá sína søgu. Einasta minusið í øllum vakurleikanum, sum er at
høgt, høgt uppi í fjøllunum. Hetta valdu Oluffa og Hjørdis at gera. Í fýra dagar gingu tær upp um dalar og fjøll saman við ferðalagi teirra. Altjóða ferðalag Tær løgdu ikki í at fara við einum donskum ferðalagi
Tá dámar mær betur forkláringina hjá faðir mínum, sum segði: ein hálsur er háslættin millum tveir dalar. Og henda frágreiðingin passar sera væl til Hálsin í Havn. Hetta vindbarda staðið er júst háslættin
Tá dámar mær betur forkláringina hjá faðir mínum, sum segði: ein hálsur er háslættin millum tveir dalar. Og henda frágreiðingin passar sera væl til Hálsin í Havn. Hetta vindbarda staðið er júst háslættin
Vit síggja enntá pakkís í støðum. Landslagið gerst meira kúput, so hvørt vit koma vestureftir. Dalar síggjast í støðum; men ongir vegir, ongin bygd. Alt tykist órørt av mannahond. Vøtn í øllum støddum [...] kring Seattle er nakað heilt serligt. Ógvusligar, hvassar fjallarøðir skifta við djúpar grønar dalar. Skýggini kring tindarnar minna á eksplosiónir í sínum sjáldsama skapi. Beinanvegin flogfarið
jususpápa koma við meira vindi, so tað kann vera ljós yvir landið, meðan veingjasuðið fer við vindinum um dalar og fjøll. Hví eru vindmyllurnar hvítar og ikki grønar? Grønar sum græsið og trøðini? Ella gráar sum
Horni. Tað er skilligt, at hann er nøgdur við stóra dagin og lívið sum rossamaður og at ferðirnar um dalar og fjøll enn í mong ár ætlandi verða lívsstílurin, vinskapurin og mentanin, ið gera lívið vert at