heiminum hava verið so bundin at havinum fyri at tryggja sær lívsgrundarlagið, sum tey fólk, sum búgva á hesum klettum. Og fáar tjóðir hava lutfalsliga goldi havinum so dýrt sum tann føroyska tjóðin, segði

Fyrr í ár flutti Erlendur Johannessen, sum er úr Havn, til Spania at búgva. Hann livir saman við kendu donsku hondbóltskvinnuni Janne Kolding, og tá hon gjørdi sáttmála við Corta Blanco í San Sebastian

ein harrans lætti at verða komin aftur til Keypmannahavn. ? Tað hevur verið ómetaliga strævið at búgva undir so ringum umstøðum, sum tey hava búð undir hesar seinastu mánaðirnar. ? Serliga hesar seinastu

Eg kom tá at búgva hjá Arnold og Annu í einar 14 dagar. Síðan tá hava vit kenst sera væl, og eitt vinarband var knýtt, sum hevur hildið á. Tey búðu tá uppi á loftinum hjá foreldrum Onnu. Pápi Annu var

hevur einar 850.000 limir og sum tekur sær av felags áhugamálum, tvørturum vanlig felagsmark. Í Noreg búgva 4,3 miljónir, so tað er næstan fimtihvør norðmaður limir í LO og tað er greitt, at tað gevur heilt

Kristina, sum fødd í 1947, búgva í Havnini, Fróði, sum er føddur í 1952, býr í Klaksvík, og Páll, sum er føddur í 1949, Bjarti, sum er føddur í 1955 og Ólavur, sum er føddur í 1960, búgva í Svínoy. Tá Jenny giftist [...] Suðurstovu í Hattarvík. Maðurin æt Andrass Fuglø. Miðskeiðis í sjeyti árunum fluttu tey til Klaksvíkar at búgva. Fía doyði í 1989, og Andrass legði árarnar inn í 1992. Tummas og Fredrikka livdu í hjúnarlagi í 22 [...] inn. Í fyrru giftuni vóru eingi børn. Elsebeth Maria og Símun Petur fingu tvær døtrar, sum báðar búgva í Klaksvík. Alisa er fødd í 1927, og Tórgerð er fødd í 1930. Anna Sofía Fjórða barnið hjá Onnu Katrinu

brúk fyri felagsskapinum. Eitt nú eru nógvar familjur giftar við hvør øðrum. Hóast nógvir føroyingar búgva í Danmark, so gerast teir harfyri ikki danir. Teir eru frameftir føroyingar. Tað er hvør sín fólkasál

? Allir borgarar í landinum skulu fáa somu møguleikar, hvar í landinum teir enn búgva. Hetta hevur verið høvuðsendamálið við uppskotinum til nýggjan kommunubygnað, segði Hans Jørgensen tá Javnaðarflokkurin

ein gleðist yvir at síggja, at tað veksir. Vit fáa ikki so gott girt okkum inni ímóti vindi, tí vit búgva soleiðis fyri, men noyðast at gira okkum inni ímóti seyði, sum loypir. Og tað er ikki so lætt, tí

nøkur sál hava neyð har á staðnum?«. Og stressaðir ferðamenn, sum vitja, meina, at her má reinleikin búgva. Síðani vísir høvundurin, hvussu smábygdin stundum kann vera eitt helviti, sum hann ið kemur uttanífrá