friðar fuglin, men loyvir ávísari veiðu. Í 78 ár er fugladagurin hildin, men nú varpa vit ikki bara ljós á fugl, men náttúru, umhvørvi, og tær álvarsomu avbjóðingar, náttúruni eru fyri. Góðu náttúruvinir
milliónir uttan mvg, og tað var lagt fyri borgarstjóran og tekniska stjóran, sum báðir góvu grønt ljós. Sama gjørdi seg galdandi við el-arbeiðnum. Har varð LM Electric biðið um at gera arbeiðið. Í samskiftinum
sum ganga aftur á mannamunni og í bókmentum kring allan heim. Eitt nú hesi: ”Um salt jarðarinnar, ljós heimsins, søki ríki Guds fyrst, ein staður á fjalli fjalist ikki, um ikki at døma onnur, um flísina
áðrenn tingið hevði samtykt málið, og uttan at peningur var játtaður, men teir høvdu fingið grønt ljós fyri arbeiðinum. Tað kann ikki sigast annað enn, at teir vóru eldsálir. Fyrsta tvey ára studentaskeiðið
í myrkri, hevði tað avgerandi týdning, at Vesturhavið Blíða hevði hendan møguleikan at kunna seta ljós á, har tørvur var fyri tí. Tað var gamli Rókur hjá Skipafelagnum, sum stjóraði manningini av skipinum
Tolkien rópar hesa kensluna eucatastrophe: at vakna úr longum svøvni og vita, at vanlukkan er av, og at ljós vellir har niðunátt fyrr valdaði, og at nú er alt gott. Lübeck var frá 1241 hansabýur og bleiv sum
hansara herðar at hava sambandið við bjargingarfólkini. Vónirnar um bjarging vóru góðar. Tað sást jú ljós frá bygdum á landi og vóru hesar ikki so langt burtur heldur. Minni hugaligt var at hoyra, hvussu
góðtekur Jóhannesevangeliið sum eina søguliga frágreiðing um tað, ið Jesus segði; at hann segði “Eg eri ljós heimsins”, “Tann, sum hevur sæð meg, hevur sæð faðirin”, “Eg og faðirin eru eitt”. Meginparturin av
svimjifelagið og froskmenn høllina. Tá ið tað klokkan tíggju á kvøldi verður stongt, hevur tað verið ljós ímillum fimtan og sekstan tímar. Tað sæst aftur í nýtsluni, og tað sæst aftur í starvsfólkaliðnum
ávís skipan. Har var song, stólur, borð og lampa, har var møguleiki til hvíld, lesnað, arbeiði og ljós.?Mong heim í dag mangla eina ávísa skipan. Tað er umráðandi, at ungdómur og børn, sum eru heima, læra