øking bæði í leigu- og húsaprísinum. Tá verða tað tey háløntu, sum hava møguleika at útvega sær bústaðir, meðan vanliga fólkið má taka við tí, sum einaferð verður eftir, ella tað, sum tey eru før fyri

rættur verður staðfestur við lóg. Forsorgarlógin gevur myndugleikunum møguleikar, tá tað snýr seg um bústaðir, men staðfestir helst ikki ábyrgd og skyldu í nóg stóran mun, havi eg skilt hana rætt. Syrgiliga

bústaðarmarknaðinum, til bata fyri barna- og aðrar fíggjarliga sperdar familjur. Í hesum sambandi mugu “Bústaðir” eftirmetast og endurskoðast fyri at kunna fremja ein meira virknan bústaðarpolitikk. Búskapargrunnurin:

veksur millum 12.000 og 16.000 um árið, men at tað koma bara millum 1.200 og 1.300 nýggir nýggir bústaðir afturat árliga. Hendan gongdin fær einstakar politikarar at ávara um, at Oslo kann blíva sum New

hátíðarløtu í bygninginum, har eitt nú arbeiðsfólk, býráðslimir, Andras Róin, stjóri í Bústaðir, og onnur umboð fyri Bústaðir vóru við. Danny and the Veetos undirhildu við góðum sangi og tónleiki, og Gepetto [...] til mongu arbeiðsmenninar og gestirnar. Byggingin av Biskupstorgi verður framd sum samstarv millum Bústaðir og Klaksvíkar kommunu. Bygningurin fevnir um íalt 30 íbúðir umframt hølir til alment virksemi so [...] , bjóðaði vælkomið og segði nøkur orð. Óluva Klettskarð, forkvinna í Trivnaðarnevndini eldri og bústaðir, og Gunvá við Keldu, býráðslimur, hildu somuleiðis røður. Meir enn eitt vanligt reisigildi Jógvan

og uppi á Hamaranum. Tað, sum ræður um, er at geva argjafólki góðar møguleikar at flyta í smærri bústaðir, tá ið stóru familjuhúsini eru blivin ov stór og tung at halda. Møguleikarnir eru har, so nú er

stríðið meira, sjálvt um um eg sakni teg nógv, unti eg tær væl at sleppa vekk herfrá heim í tær ævigu bústaðir, har ongin kreft, bara gleði. Eg sigi fyri meg, eg ætli mær at møta tær aftur har heima. Og til

vitja, so fevndi hon børnini og gav teimum ein koss á kjálkan. Nú er omma farin heim til teir ævigu bústaðir, einans eitt knapt ár eftir, at abbi fór. Árini vóru mong, so omma mundi vita hvønn veg tað bar

mínum arbeiði, ringdi telefonin. Ein lágmælt rødd segði mær, at Randi var farin heim til teir ævigu bústaðir. Eg slepti mínum arbeiði og segði við tann, ið eg arbeiddi saman við, at arbeiðið mátti leggjast [...] er svárt, og ein stórur tómleiki er eftir her hjá okkum, nú tú ert farin frá okkum til teir ævigu bústaðir. Men vit eiga rík og góð minnir um títt kærleiksfulla smíl og tína positivu fatan av lívinum. Tú

»Hjarta tykkara verði ikki óttafult! Trúgvið á Guð, og trúgvið á meg! Í faðirs míns húsi eru mangir bústaðir. Var tað ikki so, hevði eg sagt tykkum tað; tí at eg fari burtur at tilbúgva stað fyri tykkum. Og