grindamonnum. Hann legði eisini stóra áherðslu á at læra tann unga at hagreiða grind eins og fáast við seyð. Norðuri á Flyttuni - norðanvert Elverkið - hevði hann seyðin hjá sær gangandi, dunnur somuleiðis
mugu koyra seyð yvir, sum brádliga loypur upp úr einari veit. Hvussu skalt tú bera teg at? Eg havi fleiri ferðir koyrt á seyð og enn fleiri ferðir verið um at farið útav í hálku vegna seyð á vegnum. Sjálvur [...] gjørt við trupulleikan. - Politikararnir vita væl um trupulleikan, men tá 4 hvør føroyingur eigur seyð ella gongur fjøllini hvørt ár, so tora teir ikki at gera nakað við tað. Tað skal vera slutt við, at [...] Sjálvur eri eg djóravinur, men koyri eg á ein seyð og hann ikki pínist, men doyr, so latið eg hann liggja við vegjaðaran. Eg sigi ikki frá. Seyðurin rindar ikki veggjald, men tað geri eg. Tá ið politikarar
prestagarðinum á Nesi, og soleiðis komu tey at kennast. Tá vóru prestarnir eisini bøndur og høvdu neyt og seyð saman við hjálparfólki. Hetta er ikki longri síðan enn so, enn at Elsa minnist tað. Á Selatrað átti [...] Danmark og koma at føra skip hjá DFDS. Tað var nógv jørð í húsinum hjá teimum í Norði. Tey høvdu nógvan seyð og altíð 1-2 kýr. Hetta gjørdi, at tað var altíð nóg mikið at gera hjá øllum í húsinum við mjólking
Í dag ber til at lesa um seyð í Sosialinum, og staðfestast kann, at seyður var við í meira enn 64 ferðsluóhappum í 2007 - Vit hava fingið tøl frá løgregluni, sum siga, at seyður var við í 64 óhappum í
Klaksvíkar. Áhugin fyri seyði og seyðahaldi hevur altíð verið góður hjá Harry og hann hevur framvegis seyð. Hugurin at arbeiða er tann sami, og hóast árini nú eru 70, so eru orkan og evnini framvegis góð.
familjukæra. Óli átti jørð saman við beiggja sínum, Esmari, og í síni frítíð fekst Óli við seyð. Hann kendi seyð. Henda áhugan hevði hann frá mammu síni, Onnu. Í hoygging, á fjalli og í fletting legði hann
hjarta serliga nær. Hann hevði stóran áhuga í øllum, sum rørist í náttúrini. Dámdi væl at takast við seyð, sum hann, saman við familjuni hevði í haga, stiki og í feitilendi. Eg kann í takksemi líta aftur
til at vera. Tey liðu tó ikki neyð. Tað var eingin jørð í húsinum. Tískil áttu tey ikki kúgv ella seyð. Mjólk fingu tey frá ommuni og abbanum í Froðba. Men tey høvdu tó hønur og skóru eisini torv. Sum
hann við dýrd og við æru, hevur sett hann at ráða yvir handaverki tínum og alt undir føtur hans lagt, seyð og oksar, alt tilsaman, markarinnar villdjór tillíka, himmalsins fuglar og havsins fiskar, alt, ið
foreldur og børn. Hitt málið var tá sandoyingar vóru farnir at berjast um eitt feitilendi, og menn skutu seyð hjá hvørjum øðrum, og sum endaði við at tveir mans bardust í haganum. Í tí málinum spurdi verjin hjá