Hvønn skal eg so velja og hví. Eru tað flottu vallyftini, sum fáa meg at velja eitt ávíst valevni? Nei, og tað hevur tað ongantíð verið. Eg trúgvi – vóni í øllum førum – eisini, at soleiðis er tað hjá

undarligt orð. Prioritering verður eisini sagt, tá tað skal vera fínt, men líka nógv til fánýtis. Nei, vit siga bara, vit hava ikki ráð. Yvir og farin. Fólk, sum framvegis knarra um, at alt er so dýrt

møguleika at føra seg fram, og koma fram og eiga æruna av, at teirra børn kunna fáa útbúgving o.m.a. NEI, siga hesir báðir, og teirra atkvøðuneyt í landsins tingi, hetta er tað fría fyritakssemið hjá tí einkulta

Nei, eg sigi sum er. Eg fati heldur ikki, hví føroyingar í øðrum londum ikki koma heim aftur, ella flyta til Føroya. Tað er og verður óskiljandi. Ein gáta uttan nakað líkinda svar, hóast væl er leitað

at hitta hvønn annan. Ikki á vanligan hátt, sum tey plagdu seinastu trý árini hvønn einasta morgun. Nei, tey komu í bilum og settu bilarnar í ring og sótu so í upplatnu bagasjurúmunum og tosaðu saman úti

okkurin vil økja um játtanina til heilsuverkið. Hesum kunnu øll á Føroya løgtingi taka undir við. Nei, tað undrunarverda er, hvussu sterkar neiligar kenslur Føroya Javnaðarflokkur hevur - og við hesum

ommu-og abbabørn. Sambært stuðulsadvokatinum hjá Hagen-børnunum, Ståle Kihle, hava hesi nú takkað nei til fleiri avhoyringar hjá løgregluni. Børnini eru nevniliga onga løtu í iva um, at pápin er ósekur

ikki verða vigaður, men Janus segði bara við meg, at antin fært tú eitt »ja« ella fært tú eitt »nei« – og tað gjørdist eitt ja, greiddi Amariel Norðoy frá í einari samrøðu við Sosialin, tá ið hann varð

mugu hugsast av nýggjum og broytast. Viðhvørt fært tú møguleikar, tú antin noyðist at siga ja ella nei til. Spennandi avbjóðingar, sum kunnu koma at broyta lívið hjá tær. Nakað soleiðis skrivar 27 ára gamli

gera ein tyngri yvirbygnað og at økja um eftirlitið, tí eitt rokniark í sjálvum sær ger ongan mun. Nei, um undirskot er av virkseminum hjá einum dagstovni, er neyðugt at hyggja eftir, hvat tað í veruleikanum