av landsstýrinum at brenna stórt sæð alt yvirskotið í Landsbankanum av til niðurgjalding av skuld, fari eg at ivast í. Eg trúgvi eisini, at her býr heldur eitt politiskt motiv undir enn eitt búskaparligt
hann um at taka við landsstýrissessi. ?Skuldi tað hent, at flokkurin heitir á meg einaferð afturat, fari eg sjálvsagt at umhugsa tað, sigur Óli Holm.
vitjað so nógv lond sum eg, og eg veit meg ikki um nakrantíð at hava gjørt Føroyar fyri skommum. Tað fari eg heldur ikki at gera í Fólkatinginum, skuldi tað komið upp á tal. Tað hevur verið nevnt, at danir
ímóti henni. Tað er tískil sera óheppið, at innkrevjingin kann vekja illvilja ímóti skipanini, og tí fari eg í næstum at venda mær til landsstýrismannin í fíggjarmálum og spyrja hví man hevur valt eina so
plátan er tikin frammaftur. Um Atli vil teimun gomlu og veiku væl, so kundi hann passandi enn einaferð, fari til sín klandursmakað og floksfelaga, hr. Edmund Joensen á Oyri, og spurt hann, hví hann var so altráður
blíðar kalla, Nú stilt mítt akker man niður falla Í tryggu, sælu hvíldarhavn! Við hesum fáu orðunum fari eg at takka fyri alt og lýsa Harrans frið yvir minnið um faðir okkara Meinhardt Højgaard. Kári P.
stutt tíð, so fer at ganga uppeftir aftur, plagdi hann lívgandi at siga. - Hetta eru dygdir, eg altíð fari at minnast Einar fyri, segði Jógvan við Keldu at enda, tá vit spurdu hann, hvønn týdning Einar hevur
Eg fari at royna at geva mítt íkast til tað, sum snýr seg um at seta eina løgtinglóg í gildi um at lógarfesta rættin hjá tveimum samkyndum at verða skrásettir/ar sum par, so at samogn, arvarættur og annað
økini tí betri før fyri at lívbjarga sær við størri árligum inntøkum fyri hvønn borgara sær. Eisini fari eg at heita á borgarstjórarnar í KSF, um at standa saman um hesa menning og skorða dyggari undir.
ringarnir hava breitt seg. Sjálvur havi eg mest at kalla kent meg sum barn í húsinum í Nesinum, og eg fari at enda hesi fátæksligu orð við at lýsa frið yvir minnið um Jóhannes mammubeiggja, og takka fyri at