frá, at bilar standa stillir í heilum úr Havnini og norðureftir, tí jarðrok ger, at sýni er sera ringt. Tað er serliga við Kollafjørð, Gøtu og Skálabotn, at sýni er út av lagi vánaligt. Landsverk heiti

at nokta teimum atgongd til kjakforumið. www.faroenet.fo Tá man skal viðgera føroysk kjakforum, er ringt at sleppa uttanum Faroenet. Faroenet er mær vitandi elsta føroyska kjakforum, ið enn er á lívi. Tað [...] dildoir og kynsligar "preferansur", um ikki man slapp undan at avdúka sín samleika. Eisini kann vera ringt hjá einum kjakforumi at yvirliva um ikki fólk sleppa at vera dulnevnd. Kjakið á pop.fo - eitt kjak [...] hetta seinna skal kunna eyðnast tykist tó vera neyðugt við onkrum slagi av kjak-samleika. Tað er sera ringt at fáa í lag eitt dygdargott t.d. politiskt kjak, um kjakforumið íður av "huldufólki", soleiðis at

psyko­logiskt og alt møguligt, so tað var eitt befríilsi bara at gera tað. Onki, onki við at hava tað ringt, meðani tað varð skrivað. Eg havi so ofta fyrr roynt at skrivað hetta, har tað ikki riggaði. Katrin [...] hon eitt langt handrit við sama evni, men tá skrivaði hon seg niður í eina svarta spiral, sum var ring at koma uppúr aftur. Eg spyrji nærri, hví tað var so torført at skriva hetta tá. Kann tað kanska vera

frá ungari kvinnu við stórum matarlysti og passión og sum ikki er forskrekt av lívinum. Alt ov nógv ring samvitska, ótti og fjáltur er at finna í kókibókum frá konufólkum í dag. ”Killes Krydderier” fær mítt

og áhuga. Ein heim, har ein ikki kann liva av tímaløn og har smálutirnir hava alt at siga. Tað var ringt at byrja við, viðgongur Petur Magnus, tí eingin lærumeistari er á økinum, so eingin er at spyrja til

til at stramma aggressivu trygdartiltøkini og so fram­vegis og so framvegis. Poengið er tann ónda ring­rásin, sum eingin tykist megna at bróta, og sum er sokkin so djúpt í eitt díki av sínámillum hatri

yvirliva, men ikki hava møguleika, at bjóða bú­fólk­­unum eitt virðiligt lív, spøkir. – Tað er serliga ringt um kvøldarnar, tá ið songar­tíð­in nærkast og tíðin tá náttar­vaktin kemur, sigur Nina með­an hon [...] , sum hava arbeitt á Virk­nis- og menn­ingar­stov­uni á Lágargarði, eru spardir burtur. Hetta eru ring tíðindi í Mið­­stovuni. – Tað, at halda seg virk­nan, likamliga og anda­liga, hevur stóran týdn­ing

var, so kundu vit í einum skala sett fólk í bás: høgra - vinstra, trúgvandi - vantrúgvandi, góð - ring o.s.fr. Men soleiðis er tað lukkutíð ikki. Holdningar byggja í stórsta mun á kensluliga førningin

ella seinni doyggja vit. Tað vita vit øll. Og kortini vilja vit helst ikki tosa um deyðan. Tað er so ringt at finna tey røttu orðini. Vit eru bangin fyri at gera nakran keddan. Vit vita ikki, hvussu tað verður

var mín fyrsta bók og eg var ikki sørt ivingarsom tá. Tú kanst verða róst í hel og tað er øgiliga ringt at liva upp til. At bókin er týdd til onnur mál er stuttligt, men í roynd og veru hevði tað tann týdning