Tað var áhugavert at síggja ymisk amboð og ymisk brúksting hjá iberarum, hvussu væl krukkur og íløt vóru prýdd við djórum og menniskjum, málað við svørtum og reyðum. Nágreinligar útgravingar vóru gjørdar [...] eini lyftu niðureftur og aftur í tíðina, heilt aftur til áðrenn Kristi føðing. Her kundi ein ganga á teimun gomlu rómverku gøtunum og hyggja inn í hús teirra og goymslur til t.d. fisk og vín. Ein løgin kensla [...] vinmanni og floksfelaga mínum, Ludvíki Petersen mánadagin, og tað gleði eg meg til. So verður tað slutt bara at práta við seg sjálvan nakrar dagar. Og so sum krúnan á verkinum koma mín elskaða kona og dótturin
tí nú vóru øll akkurát so glað og forblendað, men onkur má og skal siga hetta: Tá vit hugsa um bústaðarøkið í Stórutjørn fyrst og fremst - og hyggja at tí arkitektoniska og at møguleikanum fyri trivnað fyri [...] eina livandi Havn, vit kunnu trívast væl í og vera erpin av at eiga og vísa fram fyri teimum, sum koma at vitja okkum. Fínasta slag! Og eg skilji væl eldhugan og fagnaðin, sum er millum havnarfólk í løtuni [...] aðrastaðni, og sum tí máttu lata sær lynda. So við og við sóu onnur býlingarnar sum støð, eingin annar enn fólk við fíggjarligum og sosialum avbjóðingum kundu búgva í. Hetta fremmandagjørdi og isoleraði
miðlaheimin, og hann segði seg vita, at blaðstjórin ikki var ein fjeppari hjá journalistunum hjá Kringvarpinum, Jan og Barbaru. ”Um mín fyritøka Samherji, sendir tær kunning sum vísur, at Barbara og Jan ikki [...] journalistikkur á lágum støði og hann sigur nøkur av seinastu málunum í Føroyum, hava ikki einans víst seg at vera ”skeiv og gjørd á skeivum grundarlagi”, men at Barbara og Jan hava ”tikið støðu í fløktum [...] samband við Samherja og so skuldi eg fáa kunning”. ”Eg eri ein vaksin maður, og havi ikki tørv á at nakar heldur í mínari hond, meðan eg lesi skjøl, so eg lat tað fara”, sigur Sveinur og leggur aftrat: ”Tað
nakrantíð, Garry Kasparov í Føroyum. Vitjanin kom í lag eftir dirvi og treiskni føroyska talvsambandsins og vælvild frá fyritøkum og stovnum. Og hví ikki fáa heimsins besta til Føroya, nú talvspælið hevur fingið [...] velja at stegða á og harvið missir tú tað tú er frammanfyri - ella tú velur at arbeiða meira og meira fyri at hava spælið og teg sjálvan gangandi. Tá farið verður at tosa um aldur og dygd ger Kasparov [...] í síðstu øld og vit vilja meta teir út frá dagsins professionella støði, so vóru teir pionerar, teir byrjaðu nakað spildurnýtt. Og tí bera byrjanir og serstakir spælihættir teirra nøvn. Og taka vit ungar
upplýsingartíðini og bæði hesi upp ímóti tí ?føroyska? Kingo. Upplýsingartíðin, tíðin har skil og vit ráða, har tú ikki bláoygdur gloypir líkum og ólíkum, og har tú krevur frælsi at trúgva, tosa og hugsa sum tær [...] William og gestirnir slekt. Ta tíðina William Heinesen hevði gingið á handilsskúla í Keypmannahavn, hevði hann eisini fleiri ferðir hitt móður og døtur. Og nú gleddu bæði William og Jørgen-Frantz seg ómetaliga [...] Beintu og Peder Arrheboe fær hann hald á bygnaðinum. Um lutfalli millum skaldsøgu og søgn sigur William Heinesen: ?Annars er ónýtt at seta báðar Barbarurnar, veruleikans frá tjúgu og tríati árunum og hana
Hørpuríma og The Bonny Swans Vit tosa eitt sindur aftur og fram um Føroyar, mentanarvirði og alheimsgerð, og eg greiði henni frá, at hon hevur góðar orsøkir til at seta granskingarluppin á Føroyar og Norðurlond [...] enskum og skotskum fólkatónleiki. Tað var næstan sum kærleiki við fyrsta eygnakasti, og eg varð beinanvegin drigin at hesum tónleikinum sum um hann var ein partur av mær og eg ein partur av honum, og tað [...] fara í kirkju av og á, og eg royni altíð at fara til allar tær religiøsu seremoniirnar og messurnar, sum eg komi fram á, tá eg ferðist. Eg havi stóra virðing fyri øllum heimsins religiónum og religiónshugtakinum
urin og Tjóðveldi, uppí saman nevna sjálvberandi búskap sum eitt aðalmál í teirra politisku stevnuskrá og eisini samgonguskjølum – so er veruleikin og útgangsstøðið sera langt frá idealmálinum og dreyminum [...] kapital) og búsetingarmynstur – meginøkið kontra útjaðari Geografisk plasering og topografi Tøkniligt støði Innan- og uttanhýsis kommunikatiónsviðurskifti Útbúgvingarstøði (grund-, millum- og hægri út [...] bygnaðartrupulleikar og at tað, sum í síðsta enda heldur lív í føroyska búskapinum og skapar vælferðina, eru inntøkuflytingar netto frá útlandinum (td. lønir og ognarinntøkur) og rakstrarinntøkur (td.
brillurnar frá sær og bað øll reisa seg og drekka eina skál fyri skynsemi og varsemi og trúsemi og tolsemi í øllum almennum viðurskiftum. Við harðari rødd segði hann háfloygt: ”Vanligt vit og skil leingi livi: [...] føroyskur málgranskari og norðurlendskur filologur, skrivaði Sagnir og Ævintýr og gav út hetta stóra bókaverkið 1898-1901. Tá ið nøkur mentafólk – føroyingar og danir – í 17. og 18. øld løgdu árar út, [...] fólki. Nicolaj Mohr og 4 ár yngri vinmaður og granni og lestrarfelagi Jens Chr. Svabo (1746-1824) settu djúp spor í mentanarheimin úti og heima. Tað eru teirra rúgvismiklu orðasøvn og vísindaligu avrik prógv
reiðar at geva, og at gloyma seg sjálva burtur í at tæna øðrum við sínum legendarisku kleynum og drýlum. Sum barnagenta tímdi hon væl at spæla við okkum, og at fortelja søgur og ævintýr – og tað er hetta [...] m í januar – og upplivir enn. Nógv hava notið av hennara gávumildni og tænastu og verki fyri Harran. Drýlar, bollar og kleynur hava sirkulerað runt allastaðnis. Omma elskar at geva og gleða onnur, hon [...] hjá Svenning av Lofti og í blaðgreinum hjá Óla Jacobsen. Omma og eg eru komin sera tætt upp á hvønn annan ígjøgnum hesar samrøður. Í august 2008 sótu omma og Oleva systir hennara og prátaðu saman niðriundir
ativa, ið hevði breitt seg úr Lamba og so teir meira hóvligu og liberalu, og hann fjaldi ikki yvir, at hann helt seg hoyra til tað seinra slagið. Og tað eru lív og verk hansara besta prógvið um. Vit kendust [...] bygdini og menn sparraðu í gerdurnar og hivaðu tær inn á dekkið og bygdamenn í fínasta pussi høvdu gjørt seg út til at fara ørindir í stórstaðnum, mundi vera føðingardagsbarnið Edmund Joensen. Og tá ið hann [...] hann bara á hann um at halda fram, og bera alt tað fram, sum hann hevði á hjarta. Ein komisk støða, men rumblið dovnaði og fór líkasum aftur við borðinum, og Jógvan og Petur bombarderaðu salin við allari